سبک‌های نقاشی در طول تاریخ، به عنوان یکی از مهم‌ترین جلوه‌های هنر تجسمی بوده است که تحت تأثیر تغییرات فرهنگی، اجتماعی و تکنولوژیکی قرار گرفته‌اند. هر سبک نقاشی دارای ویژگی‌ها و فلسفه خاص خود است که بیانگر نگرش‌ها و مفاهیم هنرمندان در دوره‌های مختلف تاریخی است. در ادامه به معرفی چند سبک معروف نقاشی می‌پردازیم:
رئالیسم یا واقع‌گرایی سبکی است که هنرمندان در آن سعی می‌کنند واقعیت را به شکلی طبیعی و بدون تغییر نشان دهند. این سبک از قرن نوزدهم شروع شد و هدف آن نمایش حقیقت اجتماعی و زندگی روزمره بود. نقاشان این سبک به جزئیات دقیق و شباهت به واقعیت اهمیت زیادی می‌دادند. از هنرمندان برجسته رئالیسم می‌توان به گوستاو کوربه و ژان‌فرانسوا میله اشاره کرد.
امپرسیونیسم یک سبک نقاشی است که در اواخر قرن نوزدهم در فرانسه شکل گرفت. هنرمندان امپرسیونیسم تمرکز خود را بر لحظات گذرا و تأثیرات نوری و رنگی قرار دادند. استفاده از ضربات قلم‌مو کوتاه و سریع برای نشان دادن بازی نور روی سطوح، از ویژگی‌های اصلی این سبک است. از هنرمندان مشهور این سبک می‌توان به کلود مونه و پی‌یر آگوست رنوار اشاره کرد.
اکسپرسیونیسم یا بیان‌گرایی، سبکی است که به جای نمایش واقعیت خارجی، بیشتر بر بیان احساسات و عواطف درونی هنرمند تأکید دارد. این سبک در اوایل قرن بیستم شکل گرفت و از خصوصیات آن استفاده از رنگ‌های زنده و خطوط نامنظم برای ایجاد احساسات شدید است. از هنرمندان برجسته اکسپرسیونیسم می‌توان به ادوار مونک و واسیلی کاندینسکی اشاره کرد.
کوبیسم یکی از پیشگامانه‌ترین سبک‌های نقاشی است که در اوایل قرن بیستم توسط پابلو پیکاسو و ژرژ براک ایجاد شد. این سبک به تجزیه و تحلیل اشیاء و نمایش آن‌ها از زوایای مختلف به طور هم‌زمان می‌پردازد. استفاده از اشکال هندسی و شکستن تصاویر به قطعات کوچک از ویژگی‌های اصلی کوبیسم است.
سوررئالیسم (فراواقع‌گرایی) سبکی است که پس از جنگ جهانی اول شکل گرفت و هدف آن نمایش دنیای خیال و ناخودآگاه است. نقاشان سوررئالیست تلاش کردند تا مرزهای واقعیت و خیال را از بین ببرند و تصاویر عجیب و غیرمنطقی خلق کنند. از هنرمندان برجسته این سبک می‌توان به سالوادور دالی و رنه ماگریت اشاره کرد.
نقاشی آبستره سبکی است که در آن اشیاء و موضوعات به شکلی غیرقابل تشخیص و غیرواقع‌گرا نمایش داده می‌شوند. در این سبک، تمرکز بیشتر بر رنگ‌ها، خطوط و اشکال است تا بر موضوع خاص. نقاشان انتزاعی تلاش می‌کنند تا احساسات و ایده‌های خود را از طریق فرم‌های ساده و غیرنمایشی بیان کنند. از هنرمندان معروف این سبک می‌توان به پیت موندریان و جکسون پولاک اشاره کرد.
مینیمالیسم یکی از سبک‌های مدرن نقاشی است که در آن از عناصر حداقلی استفاده می‌شود. هنرمندان این سبک تمایل دارند تا با استفاده از فرم‌های ساده و بدون تزئینات، به معنای عمیق‌تری از هنر برسند. این سبک در نیمه دوم قرن بیستم رشد کرد و هنرمندانی مانند دونالد جاد از پیشگامان آن بودند.
سبک‌های مختلف نقاشی، هر کدام به نوعی تلاش برای بازتاب و درک جهان اطراف هستند. از واقع‌گرایی دقیق رئالیسم تا خیال‌پردازی‌های سوررئالیستی، این سبک‌ها نشان‌دهنده تغییرات فرهنگی و اجتماعی دوره‌های مختلف تاریخی هستند. هر سبک با ویژگی‌ها و رویکردهای منحصر به فرد خود، زمینه‌ای را برای بیان احساسات و ایده‌های هنرمندان فراهم می‌آورد.
