وکیل و شرایط وکالت

۱وکیل و شرایط وکالت
‌ماده 1 - وکالت در عدلیه دارای درجات ذیل است:
1 - وکالت در محاکم صلح و بدایت و استیناف و تمیز.
2 - وکالت در محاکم صلح و بدایت و استیناف.
3 - وکالت در محاکم صلح و بدایت.
‌تبصره 1 - وزارت عدلیه می‌تواند وکالت وکلای درجه 2 و 3 را محدود به حوزه معین
نماید.
‌تبصره 2 - وزارت عدلیه می‌تواند بر حسب ضرورت و احتیاج از داوطلبان شغل وکالت که
معلوماتشان کافی برای درجات سه‌گانه نیست مطابق‌نظامنامه مخصوص امتحان نموده اجازه
وکالت در محاکم صلح یا محقق ثبت یا نزد مأمورین صلح در حوزه‌های معین بدهد - اگر
داوطلب مزبور در‌حین اجراء این قانون مشغول وکالت بوده و صلاحیت او برای درجات
سه‌گانه فوق تصدیق نشده است از امتحان معاف خواهد بود این اشخاص کارگشا‌نامیده
می‌شوند.
‌ماده 2 - اشخاصی که واجد معلومات کافی برای وکالت باشند ولی شغل آنها وکالت در
عدلیه نباشد اگر بخواهند برای اقربای نسبی یا سببی خود تا‌درجه دوم از طبقه سوم
وکالت بنمایند ممکن است به آنها در سال سه نوبت جواز وکالت اتفاقی داده شود.
‌ماده 3 - وزارت عدلیه می‌تواند بدواً به اشخاص ذیل اجازه وکالت درجه اول بدهد:
1 - به اشخاصی که سابقاً صلاحیت آنان را محکمه انتظامی برای وکالت در تمام مراحل
قضایی تصدیق نموده باشد و محکومیت انتظامی از درجه3 به بالا نداشته باشند.
2 - به اشخاصی که لااقل دارای رتبه پنج قضایی بوده و پنج سال متوالی یا متناوب
خدمت قضایی داشته باشند - یا با اشخاصی که شاغل خدمات‌قضایی در طبقه دوم مقامات
قضایی گردیده و مدت پنج سال متوالی یا متناوب اشتغال به خدمات مزبوره داشته و در
هر صورت سلب صلاحیت‌قضایی از آنها نشده باشد.
3 - به اشخاصی که از دانشکده‌های حقوق و سیاسی داخله یا خارجه دارای دانشنامه
لیسانس یا دکترا هستند و یک سال قضاوت یا دو سال‌وکالت کرده‌اند.
4 - به کسانی که قبل از اجرای این قانون نه سال سابقه شغل وکالت دارند و یا اینکه
مجموع اشتغال ایشان در شغل قضایی و وکالت نه سال باشد و‌محکومیت انتظامی از درجه
سه به بالا نداشته و در حین اجرای این قانون هم اجازه وکالت در تمام مراحل داشته
باشند.