وقتی از دفاع مقدس حرف میزنیم، تنها رزمندگانی که در جبهه مشغول جنگ بودند، در ذهن ما تداعی میشوند. اما در پشت جبههها نیز لشکر عظیمی از مردم با ساماندهی هستههای فرهنگی، مشغول مقاومت بودند. فراموش نکنیم مساجد، مدارس، دانشگاهها و هیئتهای آن دوره را. جوش و خروش آنها بود که نمیگذاشت شیرازههای جامعه از هم بپاشد.
هر جا میرفتی کار فرهنگی میدیدی که توسط خود مردم طراحی و اجرا میشد. گروه سرود، تئاتر، نمایشگاه عکس، نقاشی دیواری، تشییع جنازه پرشکوه، آمادهسازی بستههای پشتیبانی جنگ و... اینها زنجیرهی مقاومت فرهنگی مردم بودند که با طراحی ساده و کم هزینه، ما را از آن معرکهی سخت به سلامت و با سربلندی عبور داد.
امروز هم اگر میخواهیم از این فشارهای داخلی و خارجی، خارج شویم، راهی جز احیای این زنجیره نداریم. روحالله رشیدی در کتاب «به اضافه مردم» سعی کرده تا مسیر این احیا را برای ما روشن کند.
