ایهام در لغت به معنای «به گمان (وهم) انداختن دیگران» است.
و در اصطلاح بدیع معنوی، به کار رفتن واژهای است با حداقل دو معنی در شعر یا نثر. به طوری که بتوانیم عبارت را با هر دو یا چند معنا به فارسی روان برگردانیم.
در کتاب ادبیات فارسی دهم (عمومی) و علوم و فنون ادبی دوازدهم (تخصصی انسانی و معارف) به این آرایهٔ ادبی پرداخته شده است.
محسن برزوک _ دبیر زبان و ادبیات فارسی
https://t.me/Mohsen_Borzook