عزیز قلبم، دار و دنیام، قهرمان من! بالاخره اون لحظه رسید که از میدون جنگ برگشتی بیرون! خواستم بدونی همین الان که تو سر جلسه کنکوری، تمام فکرم پیش توئه و از اینکه این مسیر سخت رو با تمام وجودت جنگیدی، ممنونم. همونقدر که دیروز ذوق داشتم برای لبخندت، امروز هزار برابر بیشتر ذوق دارم
یادته گفتم بهترین کاری که بلدم دوست داشتن توئه؟ خب، امروز این دوست داشتن قویتر از همیشه است. مهم نیست چی شد، مهم تویی و این روزی که با شجاعتت پشت سر گذاشتی. خستگی در کن مهربونم. راه هنوز ادامه داره قوی تر بهتر و با انرژی بیشتر ادامه میدیم انشالله دوستت دارم، همه وجودم.
پ.ن: من دارم کلی دعا میکنم انشالله یه حال خوبی الان داشته باشی مهربونم