بگذارید از درد یک هنر جو بگم نه فقط از طرف خودم بلکه از طرف هم کلاسی هام >
من توی آران و بیدگل زندگی میکنم و سال 12 رشته کامپیوتر هستم و عاشق دنیای بزرگ کامپیوتر
مشکلات از اونجایی شروع شد که رفتیم برای هنرستان فنی حرفه ای ثبت نام کنیم وقتی رفتیم توی هنرستان دیدم که هیچ کارگاهی به اسم سایت ندارند یعنی توی هیچ کدوم از کلاس هاش کامپیوتر نداشتن
و گفت بودجه گرفتیم و کامپیوتر رو میخریم و مشکل های دیگه داشت که نمیشه گفت مثل دانش آموز و مکان .
ما رفتیم با بد بختی و التماس پرونده رو از آموزش و پرورش آران گرفتیم و بردیم به کاشان مدرسه بهشتی
خوشبختانه بهترین مدرسه ای که از ابتدایی تا حالا دیده بودم مدرسه بهشتی بود :)
خوب ولی چیزی بدون مشکل که نمیشه که من برای راهم تا مدرسه مشکل داشتم اما این جلو علاقه من به کامپیوتر رو نمیگره /(- -)\
اما الان که سال دوازدهم هستم درس هایی دارم که نمیزارن به کنکور برسم و کنکوری که نمی زاره به کامپیوتر برسم و بیشتر یاد بگیرم
لیست درس هام از این قراره >
1- مدیرت خانواده و سبک زندگی
2- اخلاق حرفه ای
3- آمادگی دفاعی
4- سلامت و بهداشت
5- فارسی
6- هویت اجتماعی
7- عربی
8- دینی
------- تخصصی ها --------
1-دانش فنی
2- ریاضی
3-امنیت شبکه
4-تجارت اکترونیک
همین طوری که میبینید زبان عربی داریم اما زبان " انگلیسی " نداریم نمی دونم اینایی که کتاب ها رو می نویسن چی با خودشون فکر می کنن
خوب حالا کشور اسلامیه دیگه اینام از خوبی هاشه !
برای دانشگاه کسایی که پارسال توی مدرسه ما بودن گفتن توی دانشگاه رجایی کاشان ما 70 نفر پشت 20 تا کامپیوتر هستیم و سر کلاس کسی نیست که پاسور بازی نکنه و . . .
پس من تصمیم گرفت دانشگاه کاشان نرم ولی وقتی میبینم سهمیه ها چیکار با رتبه ها میکنه
نمی دونم اینجا رو همه خوب میدونن
در کل همه چیز های این کشور کاملا اسلامیه و به ما دانش آموز ها < هنرجو ها < دانشجو ها < کارمندان < یک انسان/> کاملا عادلانه برخوررد میشه .
امید وارم منظورم رو کامل رسونده باشم .
شاد بودن هم نیاز به مقدماتی داره که من ندارم ولی خوب سعی میکنم با زور بجگم تا شاد بشیم ;)
