وی پی ان غیر متمرکز(DVPN)

‏VPN های غیر متمرکز شاید آخرین راه برای امن ماندن در اینترنت باشند - همچنین به‌عنوان روشی که میتواند نحوه کار اینترنت را تغییر دهد معرفی می‌شود.
اما واقعا این سرویس ها چه هستند و چگونه کار می‌کنند ؟

‏VPN های عادی در مقابل VPN های غیر متمرکز

ما VPN های غیر متمرکز را با مقایسه آن با VPN های عادی توضیح خواهیم داد.
در حالت عادی زمانی که به سایتی متصل می‌شوید، شما یک اتصال بین سیستم خودتان، سرور ارائه دهنده اینترنت(ISP) و سروری که سایت روی آن قرار دارد برقرار می‌کنید.(مثل همین ویرگول) این فقط نحوه کار اینترنت است.

یک VPN اتصال شما را بین ISP و سرور سایت توسط چیزی به اسم کانال امن تغییر مسیر می‌دهد. این کار ارتباط شما را امن می‌کند و مهم تر آن که IP شما را برای آن سرور سایت تغییر می‌دهد. از زمانی که بیشتر سرویس های VPN در سراسر جهان سرور دارند، شما می‌توانید تقریبا از هر کجا که می‌خواهید ظاهر شوید. این نحوه کار کردن VPN ها بود.

با این حال در نحوه کار کردن VPN ها ضعف هایی وجود دارد، بزرگترین آن خود VPN است. درحالی که VPN ها فعالیت های شما را از ISP و سایتی که بازدید می‌کنید مخفی نگه می‌دارد، خود اپراتور VPN توانایی فنی این را دارد که هر کاری که می‌کنید را مشاهده کند. اکثر سرویس های VPN دارای رتبه بالا قوانین لاگ ننداختن را دارند و قول می‌دهند که از لاگ جلو گیری کنند، اما در آخر شما روی قول آن ها حساب کرده اید. با این همه VPN های غیرقابل اعتمادی که وجود دارد، VPN شاید همیشه راه مناسب نباشد.

‏VPN غیر متمرکز چیست ؟

‏ VPN غیر متمرکز به عنوان dVPN, p2p VPN و به ندرت DPN هم شناخته ‌‌می‌شود، DPN این مشکل را با متصل کردن شما به یک سرور اختصاصی حل نمی‌کند، بلکه با چیزی که node نامیده می‌شود حل می‌کند،
node می‌تواند یک سرور باشد، اما همچنین node می‌تواند تلفن همراه یک شخص یا لپتاپش، یا حتی کامپیوتر دسکتاپش که درحالت بی‌کار(idling) در دفتر کارش در گوشه ای از دنیا است، باشد.

‏dVPN با دادن اعتبار به صاحبان این دستگاه ها به آن دستگاه ها دسترسی پیدا می‌کند. و خود آن ها می‌توانند از این اعتبار برای استفاده از شبکه استفاده کنند. به بیان ساده تر، پیتر به پاول اجازه می‌دهد تا از طریق گوشی هوشمندش از اینترنت استفاده کند و در ازای آن پاول اجازه دسترسی به اینترنت از طریق لپتاپش را به پیتر می‌دهد.

البته در نگاه اول کمی سوال برانگیز است، زیرا شما اجازه دسترسی کامل دستگاهتان را به یک غریبه می‌دهید.
خبر خوب این است که آنها به دستگاه شما دسترسی کامل ندارند. در هیچ شرایطی کسی از دستگاه شما استفاده نمی‌کند. فقط ترافیک اینترنتش از طریق سیستم شما عبور می‌کند. این کار قابل مقایسه است با دانلود کردن فایل از طریق بیت تورنت.

می‌شود گفت بیشتر ارائه دهنده های dVPN به دو صورت خدماتشان را ارائه می‌دهند. انهایی که به ازای اجازه شما به دسترسی دیگران، به شما اعتبار می‌دهند، و آنهایی که از شما مبلغی برای استفاده از شبکه دریافت می‌کنند. مانند vpn های معمولی.

به دلیل اینکه این شبکه غیر متمرکز است، لغت دیگیری که اغلب استفاده می‌شود serverless است. هیچ قدرت واحدی برای جمع کردن اطلاعات که شما چه انجام می‌دهید وجود ندارد. علاوه بر آن dVPN ها dApp ها هستند که به روی بلاک چین اتریوم اجرا می‌شوند. که باعث می شود هر کسی بتواند نحوه عملکرد آنها را در حالی که داده های شما ایمن هستند ببیند.

به قول دیمیتار دوبروف بنیانگذار سرویس بی‌طرف dVpn، شما باید به اتریوم به عنوان دیتابیسی نگاه کنید که سرویس دهنده VPN از آن برای احراز هویت کاربران، نگه داری لیست سرور ها، اعتبار ها و غیره استفاده می‌کند. در تئوری، این شفافیت باعث آسان تر شدن این می‌شود که متوجه شویم چکسی از چه node استفاده ‌می‌کند. در مورد روش بی طرفی، اقای دوبروف یک ربات را پیشنهاد می‌دهد که مخفیانه ترافیک را خودکار بین سرور ها عبور دهد.

‏VPN های غیر متمرکز در برابر tor

اگر شما کمی از این نوع چیز ها بدانید، تمامی این حرف ها درباره node ها ممکن است شما را به این فکر بیاندازد که " این فقط TOR است اما با چند ویژگی بیشتر " شما اشتباه نمی‌کنید. همچنین یک مقاله از hacker noon حتی dVPN ها رو به عنوان تکامل TOR معرفی کرده است. با این حال چند تفاوت اساسی وجود دارد.

سخنان مترجم

امیدوارم اگر تا اینجای پست رو خوانده اید، از پست لذت برده باشید. این اولین پستی هست که من ترجمه کرده‌ام امیدوارم خام دستی های من را بابت ترجمه بد ببخشید. ممنون می‌شوم که اشکالات متن رو توی کامنت بنویسید. اگر هم متن جایگزینی رو پیشنهاد می‌دهید خوشحال می‌شوم (:

لینک پست اصلی در سایت howtogeek