در این یادداشت از نگاه دیگری به تاثیر کرونا بر کسب و کارها و اتفاقات مثبتی که برای کارمندان و صاحبان کسب و کارها رغم خورده نوشته ام.
در کنار سختی ها و تحدیدها، همیشه فرصت های خوبی برای رشد و توسعه هست. من شخصا این موضوع رو باور دارم و خیلی از چیزهایی که تو این سال ها یاد گرفتم و باعث رشدم شده در روزهای سخت و پرتنش کاری بوده.
تو این روزها که همه از تاثیرات بد کرونا روی بسیاری از کسب و کارها و زندگی افراد داشته، صحبت میکنند و می نویسند، به نظرم باید اون روی سکه رو هم نگاه کنیم و اتفاقات مثبتی که ممکن بود چند سال دیگه برامون اتفاق بی افته رو، زودتر تجربه کردیم و بهشون رسیدیم.
دورکاری یکی از همین اتفاقات مثبت بود که بعد از شیوع کرونا در ایران رواج بیشتری پیدا کرد. مدیران و صاحبان کسب و کارها پذیرفتند که می شود بدون حضور فیزیکی در محل شرکت، کارها رو پیش برد. به عقیده من، دورکاری تحول بزرگی رو برای افراد و کسب و کارها ایجاد کرد.
فرهنگ دورکاری به احتمال زیاد تا چند سال آینده فراگیر می شد ولی کرونا باعث شد خیلی سریع در سراسر دنیا این موضوع جا بی افته و به عنوان یک مدل کاری پذیرفته بشه.
خیلی از ماها، زمان زیادی رو به خصوص در شهرهای بزرگی مثل تهران صرف رفت و آمد میکنیم و تا حدودی این زمان از روز جزو دقایق تلف شده و بی استفاده است. دورکاری باعث حذف این زمان شده و افراد می توانند به جای صرف وقت در ترافیک و خیابان، به کارهای مفیدتری بپردازند.
لزوم حضور فیزیکی در محل کار باعث شده بود افراد قید برخی پیشنهادهای کاری که از محل سکونتشان فاصله زیادی داشت را بزنند. فرهنگ دورکاری و استفاده از ابزارهای ارتباطی نظیر اسکایپ، زوم و ... کمک کرده تا محدودیت های مسافت کم رنگ بشه و حتی افراد بتوانند پروژه های کاری با شرکت های خارجی انجام دهند.
مطمئنا ویژگی های دیگه ای از جمله تمرکز بیشتر، کاهش هزینه های رفت و آمد و ... رو هم به همراه داشته است.
با کاهش نفرات حاضر در دفتر، هزینه های جاری شرکت نظیر هزینه آب، برق، سرمایش و گرمایش، چای و بسیاری هزینه های خورد کاهش پیدا میکند.
کسب و کارها برای توسعه نیروی انسانی علاوه بر نیاز به تامین منابع مالی، عمدتا با چالش فضای کافی و امکانات روبرو می شوند. بدین منظور شرکت ها مجبور هستند دفاتر بزرگتری اجاره کنند و میز و صندلی و امکانات بیشتری برای نیروهای جدید خریداری کنند. استفاده از نیروهای فریلنسر و دورکاری باعث شده شرکت ها همانند گذشته نیاز به فضا و دفاتر بزرگ نداشته باشند و این موضوع به کاهش هزینه های کسب و کار کمک زیادی میکند. حتی افرادی که قصد راه اندازی شرکت یا کسب و کاری را دارند، دغدغه کمتری برای فضای کاری داشته باشند.
مطمئنا هنوز قوانین و فرهنگ دورکاری به طور کامل شکل نگرفته و افراد و شرکت ها با چالش های زیادی روبرو هستند. تجربه نشان داده به مرور این مشکلات نیز حل خواهد شد و دورکاری به عنوان مدلی از شغل ها در جامعه پذیرفته میشود.
