من در یک پستی، قبلتر در مورد دویدنم و اینکه چی شد به دویدن رو آوردم صحبت کردم و احتمالا در پست دیگری هم در مورد تاثیر ساعت ورزشی و تمرین‌های مختلف و چطور آشنا شدنم با این تمرین‌ها نیز صحبت می‌کنم. الاایحال عید ۱۴۰۱ آخرین نیم مارتنی که دویدم و خیلی هم حال داد حدود ۲ ساعت و ۶ دقیقه طول کشید.
حالا می‌خوام در مورد تجربه‌ام از دویدن با تیم و داشتن یک مربی بگم.
من حدود ۱ ماه و نیم هست که با گروه تمرین کردن و داشتن مربی رو دارم تجربه می‌کنم. قبل از این به تنهایی می‌دویدم و کمتر پیش می‌اومد که با کسی یا کسانی تمرین کنم و متد خاص تمرینی رو در پیش ببرم. حدود اوایل اسفند ۱۴۰۰ بود که به فکر خرید یه ساعت ورزشی گارمین بودم که یکی از دوستام این ساعت رپ داشت و لطف کرد، برای تست و ارزیابی قبل از خرید، ساعت گارمینش رو یک ماه به من داد (دمش گرم) که در یک کلام برای من عالی بود.
در اپ گارمین کانکت یه بخش آموزشی وجود داره که میشه تمرین‌های چند هفته‌ای برای هدف خاصی داد (دو، دوچرخه سواری و سه گانه) من ماراتن نیمه حرفه‌ایش (۱۶ هفته) رو انتخاب کردم و شروع کردم با ساعت تمرین کردم که اونجا با تمرین‌های مختلف لانگ ران، اینتروال، فارتلک، پروگرسیو و ... آشنا شدم و تغییر رو توی دویدنم احساس می‌کردم بعد از حدود یک ماه و نیم تمرین‌ها رو نصفه و نیمه ادامه دادم تا به کلاس‌های داود خان شیری اضافه شدم و شروع کردم با سارا و داود تمرین کردن و تغییرات و بهبود در روند دویدنم آغاز شد. کدنسم (تعداد گام در دقیقه) تغییر کرد، گام‌ها و حرکات پام یواش یواش اصلاح شد، حتی شصت پام!
تمرین کردن با گروه و دویدن با کسانی که شما رو ترغیب می‌کنند (حالا چه به صورت ارادی و یا نه؛ همین‌که با یه جماعتی بدویی، ناخود‌آگاه کمتر به سرعتت توجه می‌کنی و اون گروه باعث میشه با سرعت بیشتر و با ثبات بیشتر بدوی) سروعتت رو حفظ کنی بتونی ثابت‌تر و سفت‌تر ادامه بدی، فاصله رو رعایت و نگه داری و مدیریت سرعت رو یاد بگیری و تمرین کنی.
این که تو گروه باشی بیشتر باعث این موضوع میشه که از تنبلی، روزها رو بپیچونی؛ مخصوصا اگر بدونی یه نفر با دقت استراوات رو دنبال میکنه (در واقع دنبالت میکنه و پیگیر اینه که برنامه‌ات رو درست اجرا کنی) و تحلیل‌های عملکردت رو بررسی میکنه، تشویق و تنبیه‌ات هم میکنه :| !
این مورد یکپارچگی و تمرین‌های مرتب هم یکی از ویژگی‌هایی است که خیلی به نتیجه بهتر کمکت میکنه که درسته به تنهایی هم قابل دسترسی است اما با تیم بودن و شرمندگی جلوی استاد هم باعث میشه که بیشتر بهش بپردازی و این یکی از مواردی بود که خیلی کمکم کرد تو این نتیجه.
در مجموع نتیجه‌ای که باعث شد من به این موضوع توجه کنم و سعی کنم تجربه‌ام رو بنویسم، خیلی چیز خاص و دست نیافتنی نبود اما پیشرفت دوست داشتنی بود و دلیلش این ۲۲ دقیقه دوست داشتنی بود.
تیرماه ۱۴۰۱
