از کجا آمدهام؟ آمدنم بهر چه بود؟
به کجا میروم؟ آخر ننمایی وطنم
هر کسی در زندگیاش به این سوال یه بار برخورده و معمولا به ۳ راه اخوان ثالث میان که تو شعر چاووشی گفته. من اهل شعر نیستم ولی این اشعار معروف دقیقا خلاصه افکار زندگی افراد با ذهن باز و نقاد هستش و وقتی تو ذهنم و خاطراتم و اطرافم بررسی کردم جز این ندیدم.
"زندگی من برای چیه؟"
شاید خیلی جواب نداشته باشیم اما حتما حرفای مردم رو دربارهاش شنیدیم. من یه خلاصه در این مورد بهت ارائه میدم و اگر از این ۳ مورد جدا بود که تو نظرات لطف کنید و بگید:
۱. ارزش : وقتی به کسایی میرسی که خودشون معمولا هیچ جواب خاصی ندارن ولی دوستت دارن و میخوان خوشحال ببیننت، به دنبال گفتن یه سری تجربیات هستن که فقط یه وقفه تو زندگیت بیفته. یعنی با یه سری چیزا غافلت کنن. بعدش که انجامش دادی بهت میگن این هم هست... برو امتحان کن بیا. مثال پسرانش اینه:
(با عرض شرمندگی خدمت همه بانوان و دختران که این رو میخونن)
"داداش تو هنوز یه دوست دختر نداری. یه رابطه نداشتی. تو هیچ جای درست و حسابی نداشتی."
معمولا برای خیلی از افراد این تا حدی یا تا سنی جواب میده که به روحیات فرد مربوطه.
معمولا با عشق و حال و شهوت هم راستا بوده و براش چندان تلاشی هم نمیکنی چون دلیلی نمیبینی.
۲. هدف : کلمهای که اگر از کتب موفقیت بگیری، کتابها تبدیل به روانشناسی مثبت و داستان تخیلی میشه. این کلمه باعث میشه خیلی وقتا سختیهایی رو برای رسیدن بهش تحمل کنی که در حالت عادی نمیکنی. تو رو بیش از یک چشمانداز و یک لذت نگه میداره و همین خیلی مهمه. الآن مردم در حال رسیدن به این هستن. ولی چرا اکثر ما هدفگذاری میکنیم ولی بهش عمل نمیکنیم؟
چون هدف داشتن شرط اصلی عمل کردن نیست و یه سوال معروف ما رو نگه میداره: "آخرش؟ بعدش چی؟"
متاسفانه در گاهی وقتها آنقدر ما ناراحتیم که تواناییهای اضافه شده رو دیگه نمیبینیم و این همون آخرشه. اما گاهی اون هم کفایت این موضوع نیست.
۳. معنا : گمگشته تمام فلسفه، فهم ما از ادیان و زندگی ما.
آیا زندگی ما معنا داره؟ من مسلمانم و از منظر قرآن بررسی میکنم: همه ما غایتی داریم! خدا برای همه ما برنامه داره.
این جملات رو همه در راهنمایی و دبیرستان شنیدیم. قاعدتا نصف ما هم بهش اهمیت ندادیم ولی در پس این جمله مفهومی بزرگ هستش!
اگر منظور خدا از غایت که حدودا ۷۰ تا معنی ازش برداشت میشه(از یه آخوند پرسیدم معنی لغویش چیه؟ گفت هفتاد برداشت میشه کرد. من نفهمیدم منظورش کثرت بود یا دقیقا عدد بود)، هدف باشه و اگر ما موجودات مختار باشیم تا آزمایشاتی که میشیم معنادار باشن، اگر در راه خدا نباشیم یعنی نقشه خدا ناقصه! اگر راه بد رو فرض کنیم که راه هست که خدا برای برخی از ما در نظر گرفته، نباید برای ما عذابی بذاره و البته که خلاف حرفش هست!
پس من به نظرم خدا منظورش هدف نیست و چیزی فراتر از اون هست.
به نظر من خداوند یه راه را برای ما رو به خودش نذاشته بلکه بینهایت راه قرار داده و از ما خواسته که به غایت خودمون، معنایی که در هر راهی که انتخاب میکنیم وجود داره برسیم. اینطوری هم همه دارای یک غایت هستیم و هم اگر ما راهی رو انتخاب نکنیم، یکی دیگه انتخابش کرده.
این است معنا... حالا که معنا رو با ایمان و دل انتخاب کردیم، میتونیم تمامی اهداف خودمون رو بشناسیم و بتازیم!