بعضی وقتا با دیدن پست ها و نظرات بعضی افراد در ویرگول با خودم میگوییم که آیا نویسنده های این مطالب اصلا تو ایران زندگی میکنن؟! و اگه تو این کشورن، دقیقا کجاشن که انقد وضعشون خوبه؟ بگن ما هم بریم اونجا!
دیگه کمتر پست اعتراضی ای تو ویرگول پیدا میکنم که زیرش چند تا اکانت نسبتا ثابت نظرای از مریخ درآورده شونو ننوشته باشن. دوستان تا میان از مشاهدات شخصی و یا احساسات و تفکرات متفاوت خودشون درباره اعتراضات صحبت کنن، برخی هم بلافاصله نظر میدن که این اراجیف چیه میبافی و چه اعتراضی و اینا تماما اغتشاشن و همشم کار دشمن و تروریست و آمریکا و امثالهمه! البته این حرفا تو کدوم یکی از اعتراضای این سال ها زده نشده؟!
و اینم بگم و برم. تو دبیرستان، دانشگاه و چند جای دیگه بارها با دسته ای از آدم های خاص روبرو شدم که به نظرم یکی از مفیدترین گروه های جامعه ما هستن. آدمایی بی حاشیه و فروتن با ذهن هایی خلاق و آزاد که عاشق چالش و ایده های عجیب و غریب و نوآورین. آدمایی با نگاه عمیق به مسائل که اگه بهشون فرصت داده بشه و بتونن کمی نفس بکشن، قابلیت حل خیلی از مشکلای کشورو دارن. اما این سالها اکثرشون به فکر رفتن افتادن. بگذریم از اینکه خیلیاشونم خیلی وقته رفتن. امیدوارم یه زمانی برسه که حق همچین آدمایی هم تو این سرزمین دیگه ضایع نشه و بتونن اینجا هم به خواسته ها رویاهای زیبایی که دارن برسن. مطمئنم اون روزه که ایران واقعا تو مسیر پیشرفت و آبادانی همه جانبه قرار میگیره.
به امید اون روز!...
