اگر با اسکیزوفرنی زندگی می کنید، توهمات شنوایی مانند شنیدن صداها غیر معمول نیستند. با درمان و حمایت، می توانید یاد بگیرید که علائم خود را مدیریت کرده و شدت آن را کاهش دهید.
شنیدن صداها: زندگی با اسکیزوفرنی
کاری از کارگروه مترجمین رسانه تاب آوری اجتماعی ایران
شنیدن صداها نوعی توهم شنوایی است که در برخی از اختلالات روانپزشکی مانند اسکیزوفرنی رایج است.
شنیدن چیزهایی که وجود ندارد اتفاق می افتد. ذهن ما در فریب دادن ما گاهی اوقات استعداد دارد و زمانی که فقط تکه هایی از ورودی های حسی را می گیریم، شکاف ها را پر می کند.
به عنوان مثال، تصور اینکه کسی نام شما را صدا زده در حالی که این کار را نکرده است، می تواند فقط نتیجه آکوستیک طبیعی باشد. لزوماً به این معنی نیست که شما با یک وضعیت سلامت روانی زندگی می کنید.
با این حال، هنگامی که در غیاب عوامل خارجی دچار توهم شنوایی می شوید، ممکن است بیش از یک ترفند امواج صوتی مقصر باشد.
توهمات شنوایی با نام پاراکوزیا، زمانی رخ می دهد که صداهایی را می شنوید که در واقع وجود ندارند. این صداها می توانند به شکل صدا باشند یا ممکن است صداهای روزمره مانند پخش تلویزیون در پس زمینه باشند.
توهمات یکی از علائم اولیه روان پریشی است – وضعیتی که زمانی رخ می دهد که مغز شما از واقعیت فاصله بگیرد. این موضوع همچنین می توانند نشانه ای از شرایط سلامت روان مانند اسکیزوفرنی و زوال عقل باشند.
توهمات شنیداری و دیداری رایج ترین انواع توهم هستند.
بر اساس یک تجزیه و تحلیل در سال ۲۰۱۵ توسط منبع معتبر سازمان بهداشت جهانی (WHO)، تقریباً ۲۰٪ از مردم حداقل یک بار در طول زندگی خود توهمات شنیداری یا بصری را تجربه می کنند.
هر صدایی بدون محرک به طور بالقوه می تواند یک توهم شنوایی باشد.
اشکال رایج توهم شنوایی عبارتند از:
اگر با اسکیزوفرنی زندگی می کنید، توهمات شنوایی شما ممکن است نشان دهنده افکار و احساسات درونی باشد.
بر اساس تحقیقات سال ۲۰۰۳، صداهایی که افراد مبتلا به اسکیزوفرنی تجربه می‌کنند، اغلب بیرونی‌سازی مکالمه درونی است. این می تواند در مراحل بعدی این بیماری بارزتر شود.
علت دقیق توهمات شنوایی هنوز در حال بررسی است.
تغییرات در مغز ممکن است بر شانس شما برای تجربه یک توهم شنوایی تأثیر بگذارد.
در یک بررسی در سال ۲۰۱۷، کارشناسان پیشنهاد کردند که تفاوت‌ها در لوب تمپورال چپ مغز می‌تواند درک و توجه به صداهای خارجی را مختل کند. همچنین اشاره شد که انتقال‌دهنده‌های عصبی تحریکی و عملکرد آمیگدال ممکن است ته‌های احساسی صداهایی را که شنیده می‌شوند منحرف کنند.
محققان هنوز نمی دانند که چرا توهمات شنوایی در طول زمان تغییر می کند، خود به خود اتفاق می افتد یا در نهایت به طور کامل متوقف می شود.
همچنین هیچ نشانه ای وجود ندارد که چرا شنیدن صداها عمدتاً در برخی از بیماری های روانی مانند اسکیزوفرنی دیده می شود، در مقابل سایر بیماری های عصبی مانند بیماری پارکینسون یا صرع.
در مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۱، محققان به تعدادی از عوامل در اسکیزوفرنی اشاره کردند که می‌توانند فراتر از عواملی که بر نواحی شنوایی و زبانی مغز تأثیر می‌گذارند، دخیل باشند.
این عوامل عبارتند از:
مشروح مقاله در رسانه تاب آوری ایران
