شیوه های مددکاری اجتماعی در طول سالیان متمادی تکامل یافته است، امروزه مددکاری اجتماعی طیف گسترده ای از رویکردها و راهبردها را در بر می گیرد که برای رفع نیازهای پیچیده و متنوع افراد و جوامع طراحی شده اند. دو مورد از مهم‌ترین رویکردهای مددکاری اجتماعی، رویکرد یکپارچه و عملکرد مددکاری اجتماعی مبتنی بر حقوق است.
پایگاه خبری اختصاصی مددکارنیوز
در این مطلب، این دو رویکرد، تفاوت ها و نقاط قوت آنها را بررسی خواهیم کرد. همچنین بحث خواهیم کرد که چگونه می توان از یک رویکرد یکپارچه در عملکرد مددکاری اجتماعی برای اجرای موثر رویه مددکاری اجتماعی مبتنی بر حقوق استفاده کرد؟
رویکرد یکپارچه در کار عملی مددکاری اجتماعی روشی از کار است که مُدل‌های نظری و عملی مختلف را در یک چارچوب منسجم ترکیب می‌کند. این رویکرد تشخیص می دهد که مددکاری اجتماعی یک زمینه پیچیده و چند وجهی است و نظریه ها و شیوه های مختلف می توانند مکمل یکدیگر برای دستیابی به نتایج جامع تر باشند.
یک رویکرد یکپارچه می‌تواند شامل مُدل‌های مختلفی از عملکرد مددکاری اجتماعی همچون: روان پویایی، شناختی- رفتاری، راه‌حل‌مدار و شخص محور باشد. همچنین می‌تواند سایر رشته‌های مرتبط مانند حقوق، اقتصاد و مراقبت‌های بهداشتی را نیز در بر بگیرد.
نقطه قوت اولیه یک رویکرد یکپارچه در عملکرد مددکاری اجتماعی، توانایی آن برای رسیدگی به نیازهای منحصر به فرد و پیچیده افراد و جوامع است. مددکاران اجتماعی با ترکیب تئوری‌ها و شیوه‌های مختلف می‌توانند درک دقیق‌تر و جامع‌تری از مسائل گروههای هدف خود ایجاد کنند که این مهم می‌تواند به آنها در ایجاد مداخلات مؤثرتر کمک کند.
