در این مقاله به بررسی معنای عدالت اجتماعی، ریشه های تاریخی و نظری آن در مددکاری اجتماعی، اهمیت عدالت اجتماعی به عنوان یک ارزش اصلی در کار عملی مددکاری اجتماعی و چالش ها و موانعی که مددکاران اجتماعی در مسیر ترویج عدالت اجتماعی با آن مواجه هستند، خواهیم پرداخت.
اهمیت عدالت اجتماعی به عنوان یک ارزش اصلی در کار عملی مددکاری اجتماعی
آنچه در این مطلب خواهید خواند:
مددکاری اجتماعی، حرفه ای متعهد به ترویج عدالت اجتماعی است که یکی ارزش های اصلی این حرفه نیز می باشد.
مددکاران اجتماعی با پرداختن به نابرابری های اجتماعی و ترویج توزیع منصفانه و عادلانه منابع، فرصت ها و منافع، در پی ایجاد جامعه ای عادلانه تر هستند.
در این مقاله به بررسی معنای عدالت اجتماعی، ریشه های تاریخی و نظری آن در مددکاری اجتماعی، اهمیت عدالت اجتماعی به عنوان یک ارزش اصلی در کار عملی مددکاری اجتماعی و چالش ها و موانعی که مددکاران اجتماعی در مسیر ترویج عدالت اجتماعی با آن مواجه هستند، خواهیم پرداخت.
عدالت اجتماعی مفهومی است که به دنبال ترویج عدالت و برابری در جامعه است. این موضوع شامل توزیع عادلانه منابع، فرصت ها و منافع برای همه افراد و گروه ها می شود. عدالت اجتماعی به دنبال رسیدگی به نابرابری‌ها و بی‌عدالتی‌های اجتماعی، به‌ویژه نابرابری‌های مرتبط با فقر، تبعیض و ظلم است. عدالت اجتماعی یک ارزش اساسی در حرفه مددکاری اجتماعی است و روشی را که مددکاران اجتماعی به کارکرد اصلی فعالیتی خود نزدیک می شوند را هدایت می کند.
مددکاری اجتماعی در پاسخ به نابرابری‌های اجتماعی و بی‌عدالتی‌ها در جامعه، به‌ویژه در رابطه با فقر و طرد اجتماعی پدیدار شد. تاریخچه و مبانی نظری مددکاری اجتماعی از عدالت اجتماعی به عنوان یک ارزش اصلی پشتیبانی می کند. نظریه سیستم‌های اجتماعی، ساخت‌گرایی اجتماعی و نظریه انتقادی تنها چند نمونه از چارچوب‌های نظری هستند که از اهمیت عدالت اجتماعی در عملکرد مددکاری اجتماعی حمایت می‌کنند.
عدالت اجتماعی یک ارزش اصلی حرفه مددکاری اجتماعی است و در منشور اخلاقی این حرفه منعکس شده است. منشور اخلاقی بیان می کند که مددکاران اجتماعی باید برای ترویج عدالت اجتماعی به ویژه برای جمعیت های آسیب پذیر و تحت ستم تلاش کنند. مددکاران اجتماعی مسائل مربوط به عدالت اجتماعی را به طُرق مختلف از جمله حمایت، سازماندهی جامعه، توسعه سیاست ها و ارائه خدمات مستقیم مطرح می کنند. مددکاران اجتماعی متعهد به ایجاد جامعه ای منصفانه و عادلانه تر برای همه افراد و گروه ها هستند.
مددکاران اجتماعی به طیف وسیعی از مسائل عدالت اجتماعی در حوزه فعالیتی خود می پردازند. برخی از نمونه ها عبارتند از فقر، تبعیض، نابرابری و دسترسی به مراقبت های بهداشتی و آموزش. مددکاران اجتماعی اغلب با جمعیت های به حاشیه رانده شده و آسیب پذیر، مانند افرادی که بی خانمانی را تجربه می کنند، پناهندگان و مهاجران، و بازماندگان خشونت خانگی کار می کنند. مددکاران اجتماعی به ترویج عدالت اجتماعی در همه زمینه‌های فعالیتی خود (از تعاملات فردی با مراجعین گرفته تا تلاش‌های تغییر سیستمی) می پردازند.
مددکاران اجتماعی در راستای ارتقای عدالت اجتماعی با چالش ها و موانع زیادی روبرو هستند. منابع محدود، مخالفت های اجتماعی و سیاسی، و موانع سیستمی که نابرابری را تداوم می بخشند، تنها چند نمونه هستند. با این حال، مددکاران اجتماعی متعهد به غلبه بر این چالش ها و ترویج عدالت اجتماعی از طریق فعالیتهای تخصصی خود هستند.
برای ارتقای عدالت اجتماعی در مددکاری اجتماعی، اقدامات متعددی وجود دارد که مددکاران اجتماعی می توانند انجام دهند. مددکاران اجتماعی می توانند برای افزایش آگاهی های عمومی از مسائل مربوط به عدالت اجتماعی، حمایت از تغییرات سیاستی که برابری و عدالت را ترویج می کند، برنامه هایی را ایجاد و اجرا نمایند که به نابرابری های اجتماعی رسیدگی کند. علاوه بر این، مددکاران اجتماعی می توانند برای ایجاد روابط با افراد و جوامع متأثر از بی عدالتی اجتماعی، همکاری با متخصصان و سازمان های دیگر را جهت پرداختن به مسائل مربوط به عدالت اجتماعی و مشارکت در هم اندیشی ها و آموزش مداوم با هدف ارتقای عملکردشان در دستور کار قرار دهند.
در نتیجه، عدالت اجتماعی یک ارزش اصلی حرفه مددکاری اجتماعی است و روشی را که مددکاران اجتماعی به کارکرد اصلی فعالیتی خود نزدیک می شوند را هدایت می کند. مددکاران اجتماعی به ترویج عدالت اجتماعی در همه زمینه‌های فعالیتی خود، از تعاملات فردی با مراجعین گرفته تا تلاش‌های تغییر سیستمی می پردازند. در حالی که چالش ها و موانعی برای ترویج عدالت اجتماعی وجود دارد، مددکاران اجتماعی متعهد به غلبه بر این موانع و ایجاد جامعه ای منصفانه و عادلانه تر برای همه افراد و گروه ها هستند.
منبع: پایگاه خبری مددکارنیوز
