با توجه به ماهیت چند وجهیِ مفاهیم تاب آوری اجتماعی، مشکلات نظری و عملی آشکاری در انجام ارزیابی سریع، اما منطقی، دقیق و معنادار تاب آوری اجتماعی در برابر بلایا وجود دارد.
کارگروه مترجمین رسانه تاب آوری اجتماعی ایران
نقش تاب آوری اجتماعی در مدیریت بلایا همچنان توجه و علاقه فزاینده ای را از سوی محققان و دست اندرکاران به خود جلب می کند.
این مقاله به طور انتقادی چارچوبها و روشهای موجود را برای درک کاربرد آنها در زمینه فاجعه بررسی میکند تا چالشهای کلیدی و جهتگیریهای آینده را برای توسعه چارچوبهای ارزیابی تابآوری اجتماعی برجسته کند.
تجزیه و تحلیل عدم سازگاری در مفاهیم کلیدیِ مورد استفاده جهت اندازه گیریِ تاب آوری اجتماعی در شرایط بلایا نشان داد که منجر به سردرگمیِ قابل توجهی در نحوه درک، تفسیر و کاربرد مفاهیم کلیدی می شود.
با توجه به ماهیت چند وجهیِ مفاهیم تاب آوری اجتماعی، مشکلات نظری و عملی آشکاری در انجام ارزیابی سریع، اما منطقی، دقیق و معنادار تاب آوری اجتماعی در برابر بلایا وجود دارد.
بسیاری از شاخصهای کلیدی فرآیندمحور در چارچوبهای تابآوری اجتماعی موجود گنجانده نشدهاند، زیرا به دلیل ماهیت پویاییشان، عملیاتی شدنِ آنها آسان نیست.
بنابراین، یک چارچوب جامع تابآوری اجتماعی که بتواند با زمینههای مختلف تطبیق داده شود و با ابزارها و دستورالعملهای اندازهگیری خاص ادغام شود، ضروری است.
کارگروه مترجمین رسانه تاب آوری اجتماعی ایران
نقش تاب آوری اجتماعی در مدیریت بلایا همچنان توجه و علاقه فزاینده ای را از سوی محققان و دست اندرکاران به خود جلب می کند.
این مقاله به طور انتقادی چارچوبها و روشهای موجود را برای درک کاربرد آنها در زمینه فاجعه بررسی میکند تا چالشهای کلیدی و جهتگیریهای آینده را برای توسعه چارچوبهای ارزیابی تابآوری اجتماعی برجسته کند.
تجزیه و تحلیل عدم سازگاری در مفاهیم کلیدیِ مورد استفاده جهت اندازه گیریِ تاب آوری اجتماعی در شرایط بلایا نشان داد که منجر به سردرگمیِ قابل توجهی در نحوه درک، تفسیر و کاربرد مفاهیم کلیدی می شود.
با توجه به ماهیت چند وجهیِ مفاهیم تاب آوری اجتماعی، مشکلات نظری و عملی آشکاری در انجام ارزیابی سریع، اما منطقی، دقیق و معنادار تاب آوری اجتماعی در برابر بلایا وجود دارد.
بسیاری از شاخصهای کلیدی فرآیندمحور در چارچوبهای تابآوری اجتماعی موجود گنجانده نشدهاند، زیرا به دلیل ماهیت پویاییشان، عملیاتی شدنِ آنها آسان نیست.
بنابراین، یک چارچوب جامع تابآوری اجتماعی که بتواند با زمینههای مختلف تطبیق داده شود و با ابزارها و دستورالعملهای اندازهگیری خاص ادغام شود، ضروری است.