یونولیت یک محصول بسیار سبک وزن است که از دانه های پلی استر فشرده ساخته شده است و اولین بار به طور تصادفی در سال 1839 در آلمان توسط ادوارد سیمون کشف شد. یونولیت بیش از 95٪ هوا و فقط حدود 5٪ پلاستیک است. ذرات پلاستیک سخت یونی از مونومر استایرن ساخته شده اند. یونولیت معمولاً یک ترموپلاستیک است که در دمای اتاق جامد است و می‌توان آن را در دمای بالاتر ذوب کرد و دوباره برای مصارف دیگر منجمد کرد. نسخه منبسط شده پلی استایرن حدود چهل برابر گلوله های پلی استایرن اصلی است.
همانطور که گفته شد یونولیت‌ها از سال 1839 کشف شده اند و به طور گسترده در صنایع مختلف مورد استفاده قرار گرفته اند. انواع مختلفی از این ماده وجود دارد که هر کدام خواص، قابلیت ها و کاربردهای متفاوتی دارند. از رایج ترین انواع یونولیت می توان به موارد زیر اشاره کرد:
یونولیت نزدیک به دو دهه است که جایگاه بسیار خوبی در بین پیمانکاران پروژه های ساختمانی ایرانی به دست آورده است. اما سوال اینجاست که آیا واقعاً می توان این محصول را به بلوک ترجیح داد؟ پاسخ این سوال را باید در مکان مورد استفاده جستجو کرد. همه ما می دانیم که یونولیت سبک وزن است و استفاده از آن در پشت بام یا سایر قسمت های ساختمان دشوار نیست. بنابراین استفاده از یونولیت در پروژه های بزرگ مانند آپارتمان های چند طبقه بسیار منطقی به نظر می رسد.
از سوی دیگر، نگرانی های زیادی در مورد توانایی یونولیت در مقاومت در برابر آتش وجود دارد که اغلب غیر قابل توجیه است. اگر مراحل نصب فوم سقفی با دقت و مطابق با استانداردها انجام شود، قطعاً مشکلی نخواهید داشت. مشکل دیگر قیمت پایین یونولیت در مقایسه با اکثر نمونه های سفالی یا بلوک سیمانی است. به طور کلی، یونولیت یک انتخاب بسیار معقول و مقرون به صرفه برای انواع پروژه های ساختمانی است.
منبع: یونولیت چیست؟
