کد مورس یا (morse code) نوعی روش ارتباطی برای انتقال پیام و اطلاعات است که در آن از نقطه و خط تیره استفاده میشود و از اوایل سال ۱۸۰۰ میلادی توسعه یافت.
تاریخچه این کد بیش از ۲۰۰ سال است و همانطور که ذکر شد به اوایل دهه ۱۸۰۰ میلادی برمیگردد. این سیستم توسط ساموئل مورس برای برقراری ارتباط بهتر متولد شد. دلیل اصلی ساموئل کمک به ارتش ایالات متحده برای ارسال پیام مخفی بود.
به طور کلی ارسال پیام با استفاده از این کد به سه طریق شنیداری، گفتاری و دیداری امکانپذیر است. شیوه نوشتاری این کد به این صورت است که حروف به صورت نقطه و خط نوشته میشوند.
در شیوهی گفتاری این کد، حروف به صورتهای دیت(dit) و دا (dah) آورده میشود که دیت نماد نقطه و دا نماد خطوط است.
شیوه دیداری هم به صورت چشمک است. در واقع حروف با استفاده از چشمک به کار میروند. به این صورت که یک چشمک نماد یک نقطه و مکث به اندازه سه چشمک نماینده خط است. همچنین میتوان از لامپ، چراغ، فندک، چراغ قوه و ... استفاده کرد.
یادگیری این زبان به مانند همهی زبانها است. با چاپ نموداری از اعداد و حروف میتوان یادگیری این زبان را شروع کرد.فقط نکتهی مهم در یادگیری زبان مورس این است که نمادها از خطوط و نقاط تشکیل شدهاند. در یک پیام میتوان با یک فاصلهی کوتاه اعداد و حروف را از هم جدا کرد. البته فاصلهها در این زبان متفاوت هستند که عبارتند از:
فاصلهی بین نقطه و خطوط در یک خط، یک نقطه طولانی است.
فاصلهی بین حرفها سه واحد است.
فاصلهی بین کلمات هفت واحد است.
گاهی افراد در یادگیری این زبان دچار چالش میشوند، در این صورت توصیه میشود که حداقل یک عبارت مهم این کد را یاد بگیرند و آن SOS است، که در واقع یادگیری این عبارت جهانی برای هر شخصی لازم است.
این عبارت که به صورت سه نقطه، سه خط و سه نقطه است به معنی درخواست کمک است.
اگرچه کد مورس به سان قبل مورد استفاده قرار نمیگیرد اما همچنان در بعضی زمینهها مانند رادیو و هوا فضای آماتور یافت میشود. یادگیری کد مورس به دلیل سادگی و قواعد مشخص سریع و آسان است. با تمرین مداوم و استفاده از منابع میتوان در مدت زمان کوتاهی آن را فرا گرفت.
