ارثیه های تاریخی

به سلامتی ? ›››

در جایی خواندم که در گذشته های دور ،افراد هنگام نوشیدن مشروب با غریبه ها معمولا لیوانهای خود را به هم می زدندتا مقداری از هر نوشیدنی داخل لیوان دیگر شود و از سمّی نبودن محتویات لیوانها مطمئن شوند..!

نمی دانم این تاریخچه چه اندازه درست است ولی خیلی جالب است که مثل خیلی از رسم های دیگر روزی به دلیلی واقعی شکل گرفته است و بعد سالها و سالها تکرار شده است بی هیچ دلیلی و حتی کارکردی.

بخش مهمی از سنت ها و آداب رفتاری ما شبیه هم همین موضوع هستند .

در روز اول دلیلی داشته اند اما حالا یک پوسته ی خالی هستند و فقط ظاهری به جا مانده که شاید کمتر کسی حتی به دلیل آن فکر می کند .گاهی برخی ها پافشاری های عجیب و تعصب های بسیار برای رعایت همین ارثیه های تاریخی دارند .

ولی واقعا چند درصد از اعتقادات ، رسم ها ، آداب و رفتاری که به عنوان ارثیه تاریخی به ما رسیده است، برای این روزهای ما هم کاربرد دارند؟

چه بخشی از آنها تاریخ مصرفش گذشته است ؟

هرچند وقت یکبار باید ذهنمان را برای دور ریختن آنچه مفید نیست یا به کار نمی آید بررسی کنیم ؟

چند درصد آنها اکنون مسموم هستند و مضرر هستند؟

رفتاری مثل این مثال ، اگر این روزها کاربرد خاصی ندارد ، برای کسانی که انجامش می دهند یک حس خوب باهم بودن ایجاد می کند, اما بسیاری از رفتارها و عاداتی که به ما به ارث رسیده است ممکن است انقدرها هم بی آزار نباشند ، نمونه هایش در زندگی همه ی ما بسیار است ...این ارثیه های تاریخی می توانند زندگی ما را مسموم کنند .

می توانند حتی از یک انسان خوب و معمولی، یک قاتل بسازند . چنان که قتل های ناموسی که متاسفانه این روزها یکی پس از دیگری از آنها می شنویم ارثیه های تاریخی تاریخ مصرف گذشته ای هستند که یک فرد را متقاعد کرده است ،حق دارد زندگی انسان دیگری را بگیرد ...

..................................................................................................................................

ندا مفاخری ،هم بینانگذار و مدیر عامل مجموعه مدیران ایران

کوچ حرفه ای توسعه فردی و کسب و کار ، مدرس مباحث روز مدیریتی

آدرس اینستاگرام : https://www.instagram.com/mafakheri

پروفایل در سایت باشگاه مدیران ایران

تلگرام : https://t.me/modiriran