من کلا خیلی با موضوعات ساده برخورد می کنم. بعضی ها اسم این اخلاق منو می زارن بی خیالی.. بعضی ها میگن بی تفاوت..
گاهی اوقات از کنار بعضی اتفاقات به واسطه تنبلی، ساده رد میشم و گاهی اوقات لزومی نمی بینم که ذهنم رو الکی درگیرش کنم. کلا مدل من طوری هست که وقتی ذهنم درگیر یه موضوعی بشه تا چند روز کلا هنگم و کار دیگه ای نمی تونم بکنم.
یه مدل دیگه ای هم هستم :) اون این که برای انجام کارا خیلی فکر نمی کنم. مثلا می خوام یه چیزی بخرم سریع تصمیم می گیرم. یا خوب میشه یا بد!! من معتقدم برای انجام یه کار هر چی آدم بیشتر وسواس به خرج بده احتمال اینکه اون کار انجام نشه خیلی بالاست.
کلا آدمی هستم که دوست دارم چیزهای جدید رو تجربه کنم. بیشتر هم چیزهایی که ترس عجیبی ازشون دارم رو سعی می کنم برم سراغ شون. مثلا همین چند روز پیش یه قرارداد سنگین با یه شرکت بستم. زمان تحویل کار رو در حدی پایین دادم که الان یه کوچولو هنگم :)) و نمی دونم قراره چی بشه.. ولی ایشالا که به خیر می گذره..
بعضی از این موضوعات به ضررم تموم شده ولی به جاش آخر اون موضوع رو دیدم.. یعنی همون چیزی که دنبالش بودم. خیلی دوست دارم اشتباه کنم چون هر اشتباه یه چیز جدید بهم یاد میده و منو از جایی که هستم بالاتر می بره.
شبتون بخیر
