اهمال کاری

اولین چیزی که باید بدونید، یه فکت هست! یه حقیقت: شما هیچ‌وقت از اهمال کاری رها نمیشید! چون اهمال‌کاری پاداش داره! چون عقب انداختن کارها حال میده! از بعضی استرس‌ها خلاص میشی! چند لحظه تو اینستاگرام، تلگرام و واتساپ بودن حال میده! تمام لذت رسیدن به هدف تو آینده قابل مقایسه نیست با یه لیوان شیرموز یا ته‌دیگ تو حال! مغز نقدو نمیده به نسیه! ولی هنوزم جای امیدی هست و یقینا بازم میشه روی اهمال کاری کار کرد...

1. تیپ شخصیتی‌تو میشناسی؟ پستی و بلندیشو بلدی؟ میدونی درون گرایی یا برون گرا؟ نیازهای اساسی‌تو میدونی چی‌هاس؟ (آزمون پنج نیاز اساسی گلاسر) و با همین میزان داشته‌ی مادی و روحی نشاط داره زندگیت؟ یا منتظر اینی که این یه هدفت به سر انجام برسه بعد به نشاط برسی؟ و اگر اینی بدون که تمام وجودت فریاد خواهد زد من با تو یک قدم هم برنمی‌دارم...
2. اهمال‌کاری مثبت هم داریم! مثل: ترس درست! حتی به اندازه یک درصد ترس این وجود داشته باشه که نکنه بعد این کار زندگیم به نیستی و نابودی بره! ولی واقعا این ترس وجود باشه! پس یقینا ما باید احتیاط کنیم...
3. نام گذاری دقیق بر یک وضعیت مبهم! لطفا صداقت بی‌رحمانه داشته باشید! اهماله؟ احتیاطه؟ ترس برای حمایت از خودته؟ بررسی بیشتره؟ حالا روش‌های درست رو برای مقابله با این مشکل در نظر میگیریم! از کجا میفهمیم اشتباه نام‌گذاری کردیم؟ عملتو انتخاب می‌کنی اما نتیجه‌ی دلخواهتو نمیگیری! یکی از خطاها در اسم گذاشتن، اسم‌های خوشگل گذاشتن برای اهمال‌کاریمون هست! مثل: ۱. استانداردهام بالاست! استانداردهای بالا برای افرادیه که ظرفیت بالایی دارن، و وقتی ما کارهای کوچک رو هم درست انجام نمیدیم، چه استانداردهای بالایی میتونیم تعیین کنیم؟! ۲. خودکم‌بینی شدید داریم ولی به خودمون میگیم: ۱. محفوظ به حیا بودن! ۲. محتاط بودن و ریسک نکردن!
4. هر هدفی زمانی و هر زمانی هدف‌های خاص خودشو داره! پس نقد باز باشیم.
5. ماه اول دقیق باشیم که با درست انجام دادن کارها یه سری فعل و انفعال‌هایی تو مغز و روحمون رخ میده که باعث افزایش عزت و اعتماد به نفسمون میشه!

این مطلب رو کم‌کم به روز می‌کنم...