سلام به همه دوستان دیتا ساینتیست و همکاران محترم و عزیز و سلام به همه دوستانی که جوان هستند و جویای نام در رشته دیتاساینتیست. این پست برای بچه های مبتدی و تازه کار و جویای کار هست بنابراین بقیه دوستان که مشغول فعالیت در رشته دیتاساینتیست هستند شاید براشون مفید نباشه. امیدوارم تجربه من کمکی باشه برای دوستان.
اولین پستم کلا توی فضای مجازی هست و دقیقا نمی دونم از کجا شروع کنم. زیاد نمی خوام برم به گذشته. فقط همین رو بگم که لیسانس برق دانشگاه کرمان، فوق لیسانس دانشگاه آزاد گناباد و دکترای برق دانشگاه یو تی ام مالزی هستم.
حالا یه مقدار بیایم جلو و از یکسال پیش شروع کنیم. تابستان پارسال بود دقیقا که فوق دکترای دانشگاه یو ام مالزی رو رها کردم و به دلیل مشکلاتی که با محل کارم داشتم برگشتم ایران. خوب دیگه فکر کنم بقیه موارد کاملا مشخصه. گشتن دنبال کار تو ایران با دکترای برق خیلی مشکله. دو راه داشتم یا دانشگاه یا مراکز تحقیقاتی. هیچ کدوم نمی شد چون چند سالی بود اپلای می کردم و حتی زنگ هم نمی زدن.
بالاخره تصمیم گرفتم خودم مشغول بکار بشم ولی چه کاری؟ من یک محقق بودم نه کارآفرین. من می تونستم پروژه انجام بدم ولی نمی تونستم پروژه تعریف کنم. اول سراغ این و اون رو گرفتم و یکی به من پیشنهاد بازیسازی رو داد و گفت تنهایی می تونی کار کنی. دو ماه نشستم و یونیتی کار کردم. بعد دو ماه دیدم کار من نیست چون خیلی زمان می خواد و واقعا باید یک مهندس نرم افزار باشی و در عین حال موسیقی رو بشناسی، کاراکتر بسازی، گیم پلی و مراحل بازی، انیمیشن و ... خلاصه سرتون رو درد نیارم بی خیال شدم.
رفتم سراغ جاوا بالاخره یک سررشته ای تو کار برنامه نویسی داشتم و سالها مطلب کار کرده بودم. یک ماه کار کردم و مبانی جاوا رو یاد گرفتم ولی دیدم برای جاوا هم هزار مسیر هست. Back end یا front end یا ساخت اپلیکیشن های موبایل، امنیت یا طراحی وب و ... . خلاصه اونم دیدم کار من نیست و باید وقت زیادی بزارم تا یاد بگیرم و مشغول بکار بشم. دیگه موندم چکار کنم. رفتم سایت پونیشا و به عنوان فریلنسر مشغول بکار شدم و اتفاقا همون هفته اول کار گیر آوردم و پروژه فوق لیسانس یه بنده خدا بود. براش انجام دادم و بعد دو هفته 700 هزار تومان گرفتم. واقعا عالی بود نه. از این پول یک مقدار پونیشا برداشت و ... بقیه مشخصه. پول 4 تا ساندویچ. ناراحتی انجام پروژه فوق یک نفر و عذاب وجدان هم که بماند. اینم کنار گذاشتم و نشستم خونه. یک ماهی بیرون نرفتم از خونه و فقط داشتم به مشکلات فکر می کردم و این کار خیلی به من فشار می آورد.
یک روز گفتم فکر کردن فایده ای نداره و تصمیم گرفتم حداقل یک کاری بکنم که قبلا انجام دادم و خوشم میومده. خوب دیدم من دوره فوق لیسانس با شبکه های عصبی و فازی و ... کار کردم و نگم خوشم میومده چون من عشق فوتبالم ولی بدمم نمی اومد. با سنی که من دارم باید با عصا برم کنار زمین فوتبال پس باید یک کاری با تجربه تحصیلیم پیدا می کردم. پست طول کشید بقیه رو انشالله پست بعدی میزارم.
