به امید حق تا جان در نفس هایم رخنه کند گر خدا خواهد محو تماشایش شوم.
سلام دوستان امیدوارم حالتون خوب تر از همیشه باشه.
اینبار می خواهم یک کتاب برای نخواندن بهتون معرفی کنم کتابی که بیهوده و احتمالا بخاطر تبلیغات بسیار شهرت پیدا کرده است کتاب مغازه ی خودکشی نوشته ژان تولی و ترجمه احسان کرم ویسی. کتاب با سبک و سیاق نا آشنای طنز سیاه یا بهتر بگویم دارک نوشته شده و موضوع خطیر خودکشی را دست مایه ی شوخی کرده است. اما چرا کتاب ارزش مطالعه ندارد؟
۱. داستان به نحوی نوشته شده است که گویی مخاطب آن کودکان و نونهال هستند و فقط بخاطر موضوع خودکشی مخاطبش به بزرگسال تغییر کرده است.
۲. شخصیت آلن به خوبی در داستان معرفی نشده است و از طرفی شادابی و طراوت آلن آنطور که باید و شاید در داستان توصیف نشده است فقط با بیان مثبت اندیشی به آن پرداخته شده قطعا می شد روایت های کوتاه شیرین و جذابی از آلن در داستان عنوان شود اما آلن به عنوان شخصیت محوری داستان نقشی جزئی و در حاشیه دارد.
۳. فضای دارک حاکم بر داستان به خوبی به تصویر کشیده نشده است و داستان هرگز فضای غم آلودی که باید داشته باشد را ندارد و به همین دلیل هرگز آلن به عنوان نور داستان به اندازه ی کافی درخشان نبوده.
۴. شروع فوق العاده ی داستان در چند صفحه ی اول که به درستی علت و معلول نامگذاری را عنوان می کند مخاطب را به وجد می آورد و انتظار مخاطب را برای ایجاد داستانی پرفکت و بدون نواقص داستانی بالا می برد اما می توان نقطه ی اوج داستان را ابتدای کتاب دانست و از آن پس با شیبی ملایل و در انتها تند نزول می کند که نشان دهنده ی سستی داستان می باشد.
۵. در داستان آینده ی جهان فقط با تلویزیون به تصویر کشیده شده است و دیگر هیچ چیز خاصی از آینده به نگارش در نیامده است حداقل می توانست چند روش خلاقانه ی خودکشی در آینده ابداع کند.
۶. تغییرات و تحولات روحیه ی اعضای خانواده بسیار مبهم و عجیبه و تقریبا اتفاقی بی دلیل بوده و فقط تحولات مرلین با عقل خوانده جور در می آید.
۷. انتهای کتاب نویسنده با پایانی غیر منتظره، مهر تاییدی بر غلط بودن اساس داستان می زند(خطر اسپویل) چرا که آلن ۱۱ ساله به عنوان قهرمان اصلی داستان و تنها مبارز در برابر ناامیدی و خودکشی های آخر زمان، خود دست به خود کشی می زند و اینکار با شعار او یعنی مرگ در پیری در تضاد کامل می باشد و از طرفی نویسنده با این پایان احمقانه پیغامی پنهان به مخاطب می دهد که مهم نیست دیگران چه می گویند و چیکار می کنند در انتها تسلیم می شوند و بر این اساس تمام ۱۱ سال مثبت اندیشی آلن زیر سوال می رود از طرفی خودکشی آلن می تواند روند زندگی تازه متولد شده ی خانواده ی توواچ را کاملا دگرگون کند و نه تنها شادی ای که ۱۱ سال برای رسیدن بهش تلاش کرده بود از بین رود حتی خانواده اش را به ناامیدی عمیق تر از قبل تنزل دهد که اصولا این رفتار آلن با شخصیت آینده نگر او در داستان کاملا تناقض دارد پس می توان گفت جمله ی ماموریت آلن به انتها رسیده کاملا مسخره و ساده لوحانه است.
۸. این کتاب نه تنها افراد را از خودکشی دور نمی کند بلکه با تمسخر دلایل خودکشی و عدم درک افرادی که دست به این کار می زنند آتش دل بسیاری را نیز برانگیخته می کند.
به طور کلی نویسنده کتابی با موضوعی قدرتمند که توان تبدیل شدن به شاهکار را دارد با بی فکری های متعدد در داستان و عدم اطلاعات و درک مناسب از موضوع افسردگی و خودکشی تبدیل به یک کتاب مضحک کرده است. این کتاب شاید شهرت زیادی داشته باشد اما اثر قدرتمندی به حساب نمی آید.
این پست برای چالش کتابخوانی طاقچه نگارشته شده.
???
