اکثرا ما فقط «در مورد چیزی» میدونیم نه این که «واقعا خودش» رو بدونیم. این «در مورد چیزی» دونستن باعث میشه ما هیچوقت «واقعا خود اون چیز» رو نفهمیم. به قول آقای آدلر، نویسندهی کتابهای یادگیری:
دانستن حقایق بسیار در مورد یک مطلب، اغلب مانند ناآگهی از آن، باعث خوب درک نشدن مطلب میشود. ما امروزیها آنقدر در حقایق غرق شدهایم که به شناختمان صدمه رسیده.
یه استادی میشناختم که روزی رفتم پیشش تا ببینمش. وارد دفترش که شدم دیدم داره با یک جوانی مصاحبه میکنه. میخواستم برم بیرون که با دست بهم اشاره کرد همونجا بشینم(دفترش بزرگ بود). نیمساعتی گذشت و مصاحبه تموم شد. اومد پیشم سلام و علیک کردیم.
گفت: این آقا برای استخدام دانشگاه و تدریس اومده بود. به نظرت چطور آدمی بود؟
گفتم: خوب داشت توضیح میداد. چیزایی که پرسیدین خوب در موردشون حرف میزد.
گفت: مشکل همینه. فقط «در موردشون» حرف میزد. یک مشت About بود. چیزهایی که من میپرسیدم جوابشون اینقدرها هم طولانی نبود. اما این دوستمون کلی چیز در موردش میگفت ولی هیچی از خود اون چیزی نمیگفت.
بعدش گفت: خیلی از مواقع فقط کافیه به دقت گوش بدی بعدش میبینی ۹۹٪ آدمها حواشی و بشقاب دورچینهای چیزها رو بلدن، نه خود اون چیزها رو. حالم بهم میخوره از اینا.
رازهای کسبوکار موفق.
چگونه همسر خود را خوشحال نگهداریم.
کاربردهای هوش مصنوعی.
راههای پولدار شدن.
هک و تکنیکهای سوالات کنکور.
فیزیک رو با این تکنیکها صد بزن.
دعای فلان برای رفع فلان مشکل.
About, about, about and about and about and ......
مَهدی آخی
#هوایی
🆔 @lifeAsAService
