سخت‌ترین بخش تولید محتوا آنجاست که مجبوریم متن توی ذهن‌مان را برای سئو تغییر دهیم. مجبوریم به بهانه سئو از کلمات و کلیدواژه‌هایی داخل مطلب‌مان استفاده کنیم که اصلا از آنها خوش‌مان نمی‌آید.
درست مثل این که کارگردان فیلمی هستیم و تهیه کننده از ما می‌خواهد حتما از بازیگرهایی که مدنظر او هستند در فیلم استفاده کنیم. قطعا می‌توانیم بازیگرهای بهتری هم برای بازی در فیلم پیدا کنیم، اما مجبوریم طبق نظر تهیه کننده عمل کنیم. در نهایت بعد از ساخته شدن فیلم، به این فکر می‌کنیم که بهتر از این هم می‌شد.
ما تولیدکننده‌های محتوا هم دقیقا می‌دانیم که مطلب‌مان بهتر از این هم می‌شد، اما مجبوریم از عبارت‌ها و واژه‌هایی استفاده کنیم که به نظرمان خوب نیستند. کلیدواژه‌ها فقط یک جمله یا پاراگراف را خراب نمی‌کنند، بلکه کل متن ما را به هم می‌ریزند. لعنت به کلیدواژه‌ها.
تصور کنید بزرگ علوی می‌‌خواست این قسمت از کتاب چشم‌هایش را با رعایت قواعد سئو بنویسد:
«در سمفونی‌ها گاهی آهنگی آرام و کم از میان هیاهوی ارکستر رخنه می‌کند. این آهنگ خفیف و لطیف پخش می‌شود اما به دل شما می‌نشیند. شما دائما انتظارش را دارید. باز این صدای خفیف تکرار می‌شود. منتها این دفعه بیش از بار اول شما را می‌گیرد. کم کم تمام ارکستر یکصدا همان آهنگ دلخواه شما را با چنان قدرتی بیان می‌کند که دیگر اختیار از دستتان در می‌رود. مصیبت‌های جگرخراش هم همینطور بروز می‌کند. انسان اول تمام عمق آنها را درک نمی‌کند. گاهی خودی نشان می‌دهند و در نیستی فرو می‌روند. ناگهان تمام ارکستر به صدا در می‌آید. آنوقت اشک از چشم‌های شما جاری می‌شود و خودتان نمی‌دانید برای چه گریه می‌كنید...»
به نظر شما بزرگ علوی می‌توانست این بخش را با رعایت اصول سئو و به کار بردن کلیدواژه‌های پر جستجو، تا این اندازه زیبا بیان کند؟
مسئله اینجاست که اکثر کاربران کلمات و واژه‌های ساده و پیش پا افتاده را در گوگل سرچ می‌کنند. به همین دلیل است که چنین کلماتی جزو عبارت‌های پر جستجو قرار می‌گیرند.
در نهایت ما هم به عنوان تولیدکننده محتوا مجبوریم از همین عبارت‌ها در متن‌ها استفاده کنیم. چنین شرایطی باعث می‌شود که گاهی اوقات از مقالات و مطالب‌مان راضی نیستیم. لعنت به سئو.
احتمالا بهتر از من می‌دانید که هر کلمه صوت، معنا و آهنگ خاص خودش را دارد. حالا باید کلمات را براساس همین سه ویژگی کنار هم بگذاریم تا یک جمله زیبا شکل بگیرد. حتی در هر پاراگراف هم باید به نوع چینش جملات دقت کنیم.
وقتی مجبوریم از یک یا چند کلمه و عبارت خاص استفاده کنیم، دیگر نمی‌توانیم یک جمله زیبا و متحد بنویسیم. به نظر شما در آینده اصول فعلی سئو تغییر می‌کند و بالاخره می‌توانیم متنی که دوست داریم را در اینترنت منتشر کنیم؟
