خب یک سوال خیلی مهمی که اکثر جوونا مخصوصا دانشجوهایی که هنوز وارد بازار کار نشدن دارن، اینه که برای شروع کارآموزی برن یا نه؟ دیدگاههای زیاد و مختلفی درباره این موضوع وجود داره و منم میخوام تجربه و دیدگاه خودم از این موضوع رو بنویسم.
حقیقتش اینه که به نظر من کارآموزی رفتن خیلی خوبه. اینکه میگن خودتونو ارزون نفروشید و برای وقتتون ارزش قائل باشید و.... درسته؛ اما نباید فراموش کنید که هر آدمی ابتدای مسیرش به یک راهنما نیاز داره. کارآموزی رفتن به شما این فرصت رو میده که توی اون رشته و کاری که درسش رو خوندید یا آموزشی دربارش دیدید، حالا یک فضای واقعی کاری رو تجربه کنید. تازه یک راهنمای کهنهکار و باتجربه هم کنارتون هست تا جلوی خیلی اشتباهاتتون رو بگیره.
به نظر من کارآموزی رفتن در ابتدای مسیر بهترین کاریه که میتونید انجام بدید. حتی اگر اونجایی که برای کارآموزی رفتید خیلی موارد تخصصی رو بهتون آموزش نده و سعی کنه با زرنگ بازی فقط ازتون کار بکشه بازم خوبه. برای این حرفم دلیل دارم.
اولین علت اینه که کارآموزی حتی توی بدترین شرایط یک محیط کار واقعی رو به شما نشون میده. خیلی وقتا ما فقط یک تصور یا دورنمای ذهنی و رویایی از یک شغل داریم که با واقعیت اون کار خیلی متفاوته. کارآموزی با نشون دادن فضای کار واقعی، چالشهایی که توی اون کار وجود داره، سختیها و... شما رو با واقعیت اون کار آشنا میکنه. خوبی دیدن واقعیتهای هر شغلی در دوران کارآموزی اینه که اگر برای اون کار ساخته نشده باشید همون ابتدای مسیر متوجهش میشید و دیگه وقتتون هدر نمیره.
ساختن ارتباطات و کانکشن یکی از مهمترین مزیتهای کارآموزیه. اینجا اگر زرنگ باشید، میتونید با ارتباطاتی که میسازید مسیر شغلیتون رو خیلی خیلی راحتتر پیش ببرید. ارتباط گرفتن با آدمای موفق حوزه کاری، مهمترین اصل برای تمام شغلیهاست که در ابتدای ورود به یک مسیر شغلی یکم سخته؛ اما توی دوران کارآموزی این فرصت در اختیار شما قرار داره.
موضوع مهم دیگه قرار گرفتن توی یک محیط کار واقعیه. این موضوع به خصوص برای دانشجوها یا کسایی که تجربه کار کردن ندارن خیلی مهمه. اینکه یادبگیری چطوری باید توی محیط کارت رفتار کنی مهمترین چیزیه که بهش نیاز داری. کارآموزی این مورد رو عملی بهت یاد میده و سازگاری و تحملت رو بالا میبره.
مزیت بعدی کارآموزی رفتن یادگرفتن عملیه. میدونم الان خیلیهاتون میگید:خیلی از کارآموزیهایی که رفتید اصلا چیزی به دانش تخصصیتون اضافه نکرده و فقط ازتون کار کشیدن. البته این حرف غلط نیست. اما اگر خیلی تازهکار باشید حتی چنین موقعیتهایی هم براتون خوبه. بذارید براتون مثال بزنم. من لیسانس حسابداری دارم. لیسانس هم برای دوران کروناست. یعنی دانشگاه مجازی و مهمتر از اون امتحانای مجازی. وقتی ترم 4 یا 5 بودم، تصمیم گرفتم کم کم وارد بازار کار بشم؛ اما قابل حدسه که هیچی از حسابداری بلد نبودم. به معنای واقعی کلمه هیچی. برای همین از کارآموزی شروع کردم و جایی که رفتم با دیدن وضعیت من ابتداییترین کارها رو بهم داد. دیگه بایگانی کردن و مرتب کردن پوشهها چیه؟ پانچ کردن اسناد اصلا مگه کاری داره؟ اما من همینا رو هم بلد نبودم. با اینکه اولین جایی که رفتم کارآموزی چیزی به بار علمی من اضافه نکرد؛ اما منو با محیط واقعی کار، با رفتار حرفهای، اتیکت رفتاری کارمندان و خیلی چیزای دیگه مثل بایگانی و پانچ کردن کاغذ آشنا کرد و اگر برگردم عقب بازم همین کار میکنم همونجا دوباره میرم کارآموزی چون این چیزا، چیزی نیست که توی دانشگاه و بین کتابا بهت یاد بدن؛ اما بینهایت مهم و تاثیرگذاره.
خب حالا تا کی کارآموزی رو ادامه بدیم؟
من میگم هرجایی که از نظر محیط کاری امنیت اخلاقی داشت برای کارآموزی برو. توقع نداشته باش از همون ابتدا بهت کارای مهم و سنگین بدن و منتظر نباش کسی برات دلسوزی کنه و همه چیز رو بهت بگه و یاد بده.
خودت آماده شکار کردن باش. فرصتها رو بقاپ و با جون و دل کار کن. بعد از یک مدت بررسی کن. ببین اونجایی که هستی چیز اضافهتری میتونه بهت یاد بده؟ اگر جوابت مثبت بود تا زمانی که همه چیز رو از محیط کارآموزیت یاد نگرفتی از اونجا بیرون نیا. هر وقتم دیدی همه چیز اون محیط رو کامل یادگرفتی و دیگه قرار نیست چیز جدیدی بهت اضافه بشه، از اون محیط بزن بیرون و با توجه به مهارت و دانش وتخصصی که داری تصمیم بگیر باید چکار کنی.
