یکی از مسائل بسیار مهمی که والدین در ارتباط با کودک و نوجوان خود روبرو می‌شوند، کاری را با تاخیر انجام می‌دهند یا به موقع انجام نمی‌دهند، است. به عنوان مثال تکالیف خود را که یک هفته فرصت داشته به شب آخر موکول می‌کند یا کاملا فراموش می‌کند و لحظه رفتن به مدرسه یادش می‌آید که باید تکالیفش را آماده می‌کرد!
والدین گرامی، شما در این لحظه با او چگونه رفتار می‌کنید؟
دقیقاً چه حرفی را می‌زنید؟ کمی تامل کنید و روی برگه رفتار و صحبت‌‌‌‌‌‌های خود را که در این لحظه به فرزندتان می‌گویید را بنویسید. سپس به جملات خود که روی برگه نوشته اید دقت کنید که آیا می‌تواند در آن لحظه به فرزندتان کمک کند؟ احساس خوب و حمایت به او دست می‌دهد؟ یا فشار روانی بر او تحمیل می‌کند؟ او را عصبانی می‌کند و از شما می‌خواهد که او را تنها بگذارید؟
نتیجه صحبت‌‌‌‌‌‌های شما کدام یک از آن موارد است؟
اگر کمی تامل کنیم خواهیم دید که این صحبت‌‌‌‌‌‌های ما است که مشخص می‌کند تا نحوه ارتباط ما با فرزندمان چگونه باشد. اینکه حال فرزندمان با اینکه کم کاری کرده خوب باشد یا بد؟! وقتی احساس بدی به او دست دهد دقیقاً همان احساس را هم در مدرسه تجربه خواهد کرد، چرا که مسئولین مدرسه هم در قبال کم کاری او روی خوشی به او نشان نخواهند داد! در این وضعیت است که فرزند شما به شدت فشار روانی بالایی را از سمت والدین و مدرسه تجربه می‌کند و این می‌تواند در صورت تکرار و مداومت شرایط را برای انجام رفتار‌‌‌‌‌‌های نادرست فرزند شما مهیا کند.
پس بهتر است به نتیجه صحبت‌‌‌‌‌‌های خود دقت کنیم تا شاهد رفتار درست از فرزندمان باشیم و زمینه را برای رفتار‌‌‌‌‌‌های نادرست مهیا نکنیم.
شاد و سلامت باشید. مهدی قدرتی
