قد بلندی

یه اصطلاحی داریم تو فضای تخصصی و کاری که میگن فلانی «قد بلنده»! بیاین یه خرده درباره آدم قدبلند صحبت کنیم.

قد بلند بودن فقط به فیزیک نیست

آدم قدبلند رو در نظر بگیرید، منظورم آدم قدبلند فیزیکی! کم پیش میاد از این آدم بشنوید که دستش به چیزی نمیرسه. دستش به اون ور میز یا طبقه بالای کابینت میرسه، می‌تونه بدون نیاز به چهارپایه لامپ رو عوض کنه، و معمولا کمتر احساس محدودیت داره. برای این آدم، «دست نرسیدن» یه مفهوم نامفهومه؛ یا دستش میرسه، یا اون چیز واقعا دور از دسترسه.

حالا این مفهوم رو بیاریم توی محیط کاری.

آدم قدبلند تو کار کسیه که دستش به خیلی از مسائل میرسه، نه فقط به خاطر اینکه توانایی فنی بالایی داره، بلکه چون درک وسیعی از مسائل داره، ارتباطات درستی ساخته، و راه‌حل‌های متنوعی رو بلده. اگه کاری براش «نشدنی» باشه، یا واقعا محال فیزیکی و منطقیه، یا هنوز وقت کافی برای رشد و بلندتر شدن نذاشته.

چطور توی کار قد بلند بشیم؟

قدبلند بودن تو کار نیاز به رشد دائمی داره. به نظرم یه سری ویژگی‌ها هست که کمک می‌کنه آدم دستش به مسائل بیشتری برسه:

• بلندپروازی هوشمندانه – اینکه فقط دنبال پیشرفت باشی کافی نیست، باید بدونی کِی و چطور رشد کنی.
• مهارت‌های متنوع – هرچی بیشتر بلد باشی، احتمال اینکه بتونی یه مسئله رو حل کنی بیشتره. از مذاکره و مدیریت تا تکنیک‌های جدید تو حوزه کاری خودت.
• شبکه ارتباطی قوی – بعضی وقتا قدبلند بودن یعنی بدونی چه کسی می‌تونه کمکت کنه. ارتباطات مثل چهارپایه‌ای می‌مونه که بهت کمک می‌کنه دستت به جاهای دورتر برسه.
• حل مسئله و خلاقیت – آدمای قدبلند همیشه یه راهی پیدا می‌کنن. بعضی وقتا لازم نیست خودت کار رو انجام بدی، کافیه راه بهتری براش پیدا کنی.
• پشتکار و تجربه عملی – یه شبِ قدبلند نمیشی! باید تجربه کسب کنی، شکست بخوری، یاد بگیری و قدم‌به‌قدم بلندتر بشی. بقیه میگن “نمیشه”، تو یه راه پیدا می‌کنی. یعنی وقتی یه فرصت پیش میاد، تو می‌تونی دستت رو دراز کنی و بگیریش. یعنی وقتی مشکلی سر راهته، ازش عبور می‌کنی، نه اینکه تسلیمش بشی.