هر مکانی رازهایی برای خود دارد. این رازها را زمانی بهتر درک می کنید که ببینید رفتن به آن مکان٬ چه احساس مثبت یا منفی یی در شما ایجاد می کند. نمی خواهم مکانها را مقایسه کنم و مستقیم به اصل مطلب می روم و به مکان مورد علاقه خودم یعنی کوهستان می پردازم و آن هم یک دره خاص!
اگر در تهران بودید و خواستید خستگی یک هفته کار و فعالیت را از دوشتان بردارید توصیه من به شما رفتن به «درکه» است. درکه رازی در خود دارد و نشانه آن انرژی سرشار و احساس فوق العاده ای است که به شما می بخشد بدون هیچ منتی.
درکه خصوصا روزهای پنجشنبه میزبان آدم های باحال است که هر یک با علم به انرژی و راز این دره زیبا به زیارت آن می آیند و هیچوقت خسته و سیر نمی شوند. درکه نه آن قدر خسته ات می کند که از دوباره رفتن پشیمان شوی و نه آن قدر راحت و دم دستی است که بیخودی شلوغ شود... فقط آدم های پای کار می آیند و زمستان و تابستان هم نمی شناسند!
انرژی درکه با ارتفاعش نسبت مستقیم دارد. هر چقدر که بالاتر می روی آدم های باصفاتر و پر انرژی تری را می بینی! افرادی که از نوجوانی آمده اند و الان به پیری رسیده اند و هنوز هم دست بردار نیستند.
شاید بعضی ها استقبال نکنند ولی من درکه را حتی از دربند و توچال هم پر انرژی تر و روحیه بخش تر می دانم و باور کنید در دوران کرونا یکی از بزرگترین غصه هایم از دست دادن درکه بود!
یک انرژی فوق العاده مثبت و رایگان در طول این دره زیبا در رفت و برگشت است. اگر در تهران زندگی می کنید و یا سری به پایتخت زدید حتما پنجشنبه یا جمعه به زیارت درکه هم بیایید. اما لطفا اسپیکرهای پر سر و صدا با خودتان نیاورید چون به شدت آزار دهنده است و مسیر انرژی مثبت را منحرف می کند.
