واقعاً آدمی است که قابل ستایش است این شهرام مکری.
دو ساعت و بیست دقیقه فیلم بدون کات! با دوربین روی دست! خیلی سخت است آقا! خیلی!
آن هم برخی نماها چندین بار تکرار می‌شدند. یعنی احتمالأ بازیگران چندبار یک صحنه را بازی کرده اند و دوربین چندبار گرفته. هر دفعه منتهی یک سمتی رفته و به منظر یکیشان پرداخته.
دوربین با رستوران‌داران همدلی ندارد و برای بقیه نقش‌ها نیز صرفاً روایتگر است.
اضافه شدن راویان برای لحظات مختلف در فیلم اصلا بی‌جا نیست.
صحنه اول فیلم در محوطه رستوران، حقیقتا حس تعلیق وحشتناکی دارد. واقعاً می‌ترسیم. واقعاً منتظریم. این انتظار گرچه شاید یک زمانهایی در فیلم کاهش یابد اما تا پایان فیلم ادامه می‌یابد. در کل در ایجاد حس «بعدش چی میشه؟» بسیار موفق است و در طول زمان فیلم کاملاً منتظریم.
روند روایت زمانی فیلم غیرخطی است و باز آدم را یاد دوربین روی دست و تک سکانس فیلم می‌اندازد.
تنها مساله فیلم، شاید تشتت بازیگران باشد. بازیگرانی که به نظر بازیگر تئاتر هستند و یکیشان که پرویز باشد بالاخره تبدیل به نقش دلنشینی می‌شود.
نقش‌های منفی فیلم از لحاظ ترسناک بودن کاملاً جا افتاده‌اند. صحبت کردنشان، راه رفتنشان، حرکاتشان، دیالوگ‌هایشان و طمانینه دلهره‌آورشان همه‌جوره ترسناک و موجب تعلیق است.
در مورد قصه‌گویی در این فیلم باید گفت که قصه، پر تعلیق، دارای کشش و از منظرهای مختلف روایت می‌شود. به نظر می‌رسد کلا آقای مکری به روایت از منظر افراد مختلف برای بررسی که واقعه بسیار علاقه دارد(چرا که نه، خیلی هم جذاب است).
باز یاد این می‌افتم که فیلم کات نخورده و حیرت میکنم. از بازی بازیگران، از نوشتن فیلمنامه‌ای که اجرای بازیگران و روند غیرخطی فیلم را تعیین می‌کند و از مدیریت این صحنه سخت. فکر میکنم اولین فیلم بلندش هم بوده و این بار سنگین را برداشته. دمت گرم و دلت خوش آقای مکری!
خود روایت غیرخطی کار سختی بود ، حالا فرض کنید کات هم نخورده و nتا بازیگر هم دارد. بازیگرهایی که باید این پیچیدگی را آنها هم بفهمند.
شاید از معدود ایرادات فیلم،این باشد که برخی خرده‌داستان‌ها و روابط بین آدمها خیلی قابل هضم نیست و این یک مقدار توی ذوق می‌زند.
در نهایت کمی ناراحت کننده است که چنین فیلمهای ارزشمندی، کم دیده می‌شوند یا به نسبت برخی فیلمها بسیار کمتر مطرح می‌شوند. با دیدن این فیلم، می‌فهمیم که ما هم فیلمسازان خوبی داریم. حتی در سبکهای مختلف.
اگر مایل هستید بسیار جالب است که در کامنت‌ها بحث کنیم راجع به شهرام مکری و ماهی و گربه.
