پادشکننده؛ دو پنج

کتاب دوم؛ مدرنیته و انکار پادشکنندگی

فصل پنج؛ بازار چارسوق و ساختمان اداری

· تصادفی بودن نابودساز با نابودی تصادفی بودن شکل می گیرد.

· استرس زا ها اطلاعات هستند.

· هموار، ثابت اما شکننده.

· برای یک شخص خویش فرما، یک اشتباه کوچک و غیرمهلک، اطلاعات است، آن هم اطلاعاتی ارزشمند. اطلاعاتی که او را به رویکرد سازگار پذیر خود هدایت می کند.

· طبیعت عاشق خطاهای کوچک است.

· اجتناب از اشتباهات کوچک، وخامت اشتباهات بزرگ را بیشتر می کند.

· سوئیس به خاطر تنوع ها و نویز در سطح محلی، با ثبات است.

· کوچک زیباست. کوچک که بصورت گردهم آمده یعنی مجموعه ای از واحدهای کوچک، پادشکننده تر از بزرگ است.

· انرژی هیجانی ما نسبت به احتمال کور است.

· رسانه چیزها را بدتر می کند چون از شیفتگی نابخردانه ما نسبت به حکایات و عطشمان برای حکایت های شورانگیز سواستفاده می کند و به این ترتیب باعث تبعیض و بی انصافی زیادی می شود.

· در حال حاضر در هر هفت ثانیه یک نفر از دیابت می میرد اما اخبار فقط درباره قربانیان طوفان ها و خانه هایی که ویران می شوند صحبت می کند.

· آن چه بقا می یابد، حاصل کنش و واکنش نوعی سازگاری و شرایط محیطی است.

· قصاب هزار روز به بوقلمون خوراک می دهد؛ هر روز هم براساس نظر کادر تحلیل کننده و با افزایش ضریب اطمینان آماری تایید می شود که قصاب ها عاشق بوقلمون ها هستند. قصاب همین طور به بوقلمون خوراک می دهد تا چند روز قبل از عید شکرگذاری. سپس آن روزی می آید که حقیقتا بوقلمون بودن اصلا چیز خوبی نیست. حالا که قصاب بوقلمون را غافلگیر می کند، بوقلمون در باورش تجدید نظر خواهد کرد- درست وقتی ضریب اطمینان در بیانیه بوقلمون که قصاب ها عاشق بوقلمون ها هستند، بیشترین میزان را دارد و پیش بینی می شد زندگی بوقلمون بسیار آرام و بی دردسر باشد. این مثال، متکی است بر اقتباسی از استعاره ای توسط برتراند راسل. نکته کلیدی در این جا این است که این غافلگیری، یک رویداد قوی سیاه خواهد بود؛ اما فقط برای بوقلمون و نه برای قصاب.

· مادر تمام اشتباهات زیان بار:

اشتباه گرفتن نبودن شواهد با شواهد نبودن آن آسیب.

· بی سر و سامان، فرح بخش است.

· ریسک در آینده است، نه در گذشته.