انسان ذاتاً ناطق است. لذا او نمی‌تواند خاموش بماند. ولی این‌طور هم نیست که بتواند منظور خود را درست و دقیق و کامل بیان کند. بیشتر افراد از بیان آن‌چه حس می‌کنند ناتوان‌اند. به همین دلیل انسان‌ها نیاز به سخنگو دارند؛ نیاز به زبان «دیگری». آن «دیگری» متفکران، روشنفکران و هنرمندان است. یکی از وظایف اصلی این افراد آن است که چیزی را آشکار سازند که مردم عادی نمی‌توانند آن را خوب بیان کنند. آندری تارکوفسکی به‌زیبایی گفته است: «هنرمند به‌جای همۀ کسانی سخن می‌گوید که خود قادر به سخن گفتن نیستند.»
