فروید میگوید رنج از سه منشأ به ما هجوم میآورد: طبیعت، بدن و دیگران. و در باب مورد اخیر مینویسد: «شاید رنجی که از این آخری ناشی میشود، دردناکتر از هر رنج دیگر باشد. گرایش ما این است که آن را بهمثابۀ نوعی اضافۀ زائد تلقی کنیم، حال آنکه این نیز مانند آن دو، سرنوشتی محتوم است.»
