میان اراده و فهم گسستی هست که هیچ‌گاه از میان نمی‌رود. هر چقدر شکاف میان این دو بیشتر شود، انسان بیشتر رنج می‌کشد. لذت زیستن و حتی معنای زندگی در گرو این است که اراده و فهم شخص به هم نزدیک و با هم هماهنگ شوند. کتاب خوب واسطه‌ای است که این دو را به سمت هم می‌کشد. گاهی کاری می‌کند که اراده کوتاه بیاید، و زمانی هم فهم را به اراده نزدیک می‌کند. میانجی‌گری صلح‌جویانه یکی از کارکردهای یک دوست خوب است.
