حرص و طمع در هر زمینه‌ای ناشی از ناتوانی از لذت‌بردن است. کم پیش می‌آید که بتوانیم درک درستی داشته باشیم از آن‌چه واقعاً می‌تواند ما را سرشار از لذت کند. به همین دلیل، می‌خواهیم آن فقدان کیفی را با کمیت بیشتر جبران کنیم. اصلاً ما می‌دانیم که واقعاً چه می‌خواهیم؟ چگونه این‌ها را بفهمیم؟ همۀ این‌ها در گرو این است که بتوانیم شکست و ناامیدی را خوب از سر بگذرانیم و درست درک کنیم. برخی از روانکاوان می‌گویند رضایتمندی ما در زندگی و توان‌مان برای لذت بردن وابسته به ظرفیت ما برای هضم شکست و ناامیدی است. و بله؛ کار بسیار دشواری است.
