لکه زباله بزرگ اقیانوس آرام (The Great Pacific garbage patch) به عنوان یک “جزیره” بزرگ از آشغال ها – بطری های پلاستیکی، تورهای ماهیگیری، کفش های کتانی، لاستیک ها و سایر زباله ها به تصویر کشیده می شود. اما اینطور نیست. در واقع، شما می توانید درست از بین آنها عبور کنید و حتی هرگز متوجه زباله های دریایی نشوید. به این دلیل که به جای جزیره، بیشتر شبیه یک «سوپ» است – تکه‌های ریز پلاستیک و دیگر زباله‌ها در منطقه‌ای دو برابر تگزاس، از سطح تا اعماق صدها فوت اقیانوس پخش شده‌اند.
Pacific Garbage Patch در واقع دو تکه است. یکی در سواحل ژاپن است. دیگری، بین هاوایی و کالیفرنیا. آنها توسط جریان هایی که در اطراف اقیانوس آرام شمالی می چرخند در جای خود نگه داشته می شوند. بیشتر زباله ها از زمین می آیند. سال‌ها طول می‌کشد تا یک بطری پلاستیکی یا سایر ذرات آشغال به داخل زباله‌ها بپیچد. در طول این مدت، نور خورشید پلاستیک را به قطعات کوچکتر و کوچکتر تجزیه می کند. در نهایت، آنها نقطه ای بیش نیستند. یک مطالعه در سال 2016 کل 1.8 تریلیون قطعه زباله را تخمین زد که به 90000 تن می رسد. و اعداد از آن زمان به میزان خوبی افزایش یافته است.
زباله های خشک اغلب راه خود را به اقیانوس پیدا می کنند. نور خورشید، پلاستیک را به قطعات کوچک تجزیه می کند و یک “سوپ” از زباله در لکه زباله بزرگ اقیانوس آرام می سازد.
زباله ها در منطقه وسیعی پراکنده شده اند که ردیابی آن حتی با ماهواره ها دشوار است. اما دانشمندان در حال کار بر روی تکنیک‌های جدیدی هستند تا با استفاده از یک ماهواره اروپایی، آن را زیر نظر داشته باشند – ردیابی یک “سوپ” زباله که در اطراف اقیانوس آرام شمالی در حال چرخش است. اما زباله های دریایی چیست؟
