اول از همه بگم که این کتاب رو تو روزایی که حس افسردگی و غم دارید، نخونید. کتاب به شدت حس غم‌زدگی و افسرگی منتقل میکنه و فکر میکنم تو این روزهای کرونا و کم شدن تعاملات اجتماعی گزینه مناسبی برای خیلی‌ها نباشه.
حالا بریم سراغ کتاب. تنهایی پر هیاهو هم مثل چند کتاب قبلی، صد صفحه هست و میشه یک روزه تمومش کرد. به شدت روان و جذاب بود و وقتی شروع کردم دلم نمیومد کتاب رو کنار بذارم.
داستان کتاب راجع به فردی به نام هانتا هست که ٣۵ سال در کار کاغذ باطله بوده و در این سالها کتاب‌هایی که بین کاغذ باطله‌ها بوده جمع میکرده و میخونده.
در طول داستان به جملات معروف از کتاب‌های معروف بسیاری ارجاع داده میشه که جذابیت کتاب رو چند برابر میکنه و در حین شرح افکار و مشاهدات هانتا، گذشته او رو به ما شرح میده.
بیشتر از این از داستان کتاب نمیگم چون هر حرفی بزنم اسپویل میکنه. از جذابیت کتاب هرچی بگم کم گفتم اما حس افسردگی و غمی که با خودش به همراه میاره برام خیلی زیاد بود. پس توصیه میکنم اگه رو مود نیستین بهتره خوندن این کتاب رو عقب بندازین.
اگر این کتاب رو خوندید از حس و حالتون برام بگید?
