کتاب تولستوی و مبل بنفش کتابیه که همه میتونن باهاش ارتباط برقرار کنن. همه ما تو زندگیمون کسی رو از دست دادیم که غمش غیرقابل تحمل بوده و اون روزها رو به سختی پشت سر گذاشتیم و حتی شاید هنوز نتونستیم پشت سر بزاریم.
نینا سنکویچ در این کتاب از غم از دست دادن خواهر بزرگش صحبت میکنه و اینکه چطور بعد سه سال با این غم کنار نیومده و تلاش میکنه با پناه بردن به دوست همیشگیش «کتاب» این درد رو تسکین بده.
نینا تصمیم میگیره به مدت یک سال هر روز یک کتاب بخونه و راجع به اون کتاب متنی بنویسه، برای عملی کردن تصمیمش برنامه ریزی میکنه و از همسر و بچه‌هاش کمک میگیره.
از کتاب‌هایی که میخونه، میگه و در طول کتاب به گذشته خودش و خانواده‌اش سفر میکنه. با یاداوری خاطراتی اشک خواننده رو بارها در میاره.
این کتاب برای من بسیار لذت بخش بود همراه با نویسنده درد کشیدم و همراه با نویسنده از درد رها شدم. خوندنش رو به دیگران توصیه میکنم البته اگه از کمی گریه نمیترسد?.
