زندگی خیلی در هم برهمه ، اشفتست ، این ماییم که باید مدیریتش کنیم و اگر این کار رو نکنیم در اخر مثل رئیس کارخونه ای می شیم که ورشکست شده و داره چوب حراج به دستگاه هاش می زنه
یک دفتر و یک خودکار بردارید و برید به یک جای خلوت که هیچ کس اون جا نباشه ، موبایل و تبلت و کامپیوتر رو هم از خودتون دور کنید ، گوشی رو هم خاموش کنید ، خودکار رو بردارید و شروع کنید به نوشتن ، بنویسید که شما چه کسی هستید ؟شاید مهم ترین گام برای سروسامون دادن زندگیتون همین کار باشه ، این که واقعا بتونید تا حد خیلی زیادی خودتون رو تعریف کنید برای این کار می تونید از عنوان ها ی زیر استفاده کنید
علایق من ، تنفرات من ، نقاط قوت شخصیت من ، نقاط ضعف شخصیت من ، ترس های من ، مهم ترین افراد زندگی من ، کارهایی که به راحتی می تونم انجامشون بدم ، کارهایی که انجام دادنشون برای من مشکل و یا امکان پذیر نیست ، مشکلات زندگی من ، استعداد های من ، و...........
لطفا توی این یک هفته کاملا با خودتون صادق باشید ، بدترین کاری که می تونید بکنید اینه که به خودتون هم دروغ بگید
حالا که این یک هفته تموم شد و خودتون رو شناختید دیگه یه تعریف نسبی از خودتون دارید ، تنها کاری که باید بکنید اینه که زندگیتون رو بر اساس این تعریف از خودتون پیش ببرید برای این که مطلب براتون روشن بشه من چند تا مثال می زنم
شما می خواهید انتخاب رشته کنید توی دفترچه ای که تعریف خودتون رو توش نوشتید ، مشخص کردید که عاشق موسیقی هستید ، از شب بیداری متنفرید ، توان کار کردن توی فشار روحی بالا رو ندارید ، عاشق گل و گیاه هستید ، از تماشای فیلم لذت می برید ، از ریاضی متنفرید ، به شعر علاقه دارید و....
جو جامعه شما رو سوق می ده به سمت رشته های پزشکی و مهندسی ، چون که هم پرستیژ بالایی دارن و هم پول توی این رشته ها خیلی زیاده ولی توجه داشته باشید که شما به دنیا نیومدید که یک کارخانه پولسازی یا یک فردی باشید که دائم به دیگران بفهمانید که انسان خیلی با پرستیژی هستید ، نه خیر شما به این دنیا اومدید که با خوبی و خوشی و شادمانی زندگیتون رو سپری کنید . پس بر اساس اطلاعات دفترچتون متوجه می شید که رشته های هنری و ادبی بهترین گزینه برای شما هستن ،
شاید از خودتون بپرسید این رشته های که پول ندارن ، ولی سخت در اشتباه هستید ، توی هر رشته ای پول به سمت کسانی توی اون رشته سرازیر می شه که واقعا استعداد اون رشته رو داشته باشن ، مطمئن باشید اگر اقای شهاب حسینی به جای بازیگری پزشکی را انتخاب می کرد شاید این قدر ثروت و شهرت و موفقیت نداشت ، یا اگر پروفسور سمیعی به جای پزشکی بازیگری را انتخاب می کرد ، مطمئنا به این نقطه ای که در حال حاضر در اون قرار داره نمی رسید.
پس زندگی شما زمانی سرو سامون می گیره که قدم هاتون بر اساس واقعیت های خودتون و اطرافتون بردارید
مساله ی بعدی داشتن هدفه ، هدف یعنی این که توی مسیر زندگی از چه جاهایی می خواهید عبور کنید ، اگر هدف نداشته باشید با چیزهای غیر منتظره ای رو به رو می شید که ممکن شما رو از پا دربیاره . هدف ها تون رو بر اساس واقعیت خودتون که توی دفترچه نوشتید انتخاب کنید .
برنامه ریزی داشتن مثل داشتن نقشه راه می مونه ، شما اگر در یک مسیری نقطه ای رو انتخاب کنید برای رسیدن ولی نقشه ای در اختیار نداشته باشید احتمال رسیدنتون به اون نقطه خیلی تازه اگر هم برسید خیلی دیر و در زمان خیلی زیادی این اتفاق میفته
بدونید که تلاش برای رسیدن به اهدافتون سرگرمی هست که شما رو از رنج زندگی یک نواختی که قرار به مرگ منتهی بشه نجات می ده ، پس فقط تلاشتون رو بکنید و به برنامتون متعهد باشید . نگران رسیدن یا نرسیدن نباشید ، توجه داشته باشید که هیچ تضمینی برای رسیدن وجود نداره ، بلکه ما فقط با احتمال رسیدن مواجه هستیم . پس حرص رسیدن رو نخورید و از مسیری که در حال طی کردن اون هستید و روزانه در اون پیشرفت می کنید لذت ببرید
