من یک دوچرخه سوار حرفه ای نیستم / هستم!
من یک دوچرخه سوار حرفه ای نیستم و از جهتی میتونم بگم هستم. در تاریخ نوشتن این متن حدودا سه سال هست که دوچرخه را به عنوان وسیله نقلیه ام انتخاب کردم. من از دوچرخه به عنوان وسیله ای برای تردد به محل کارم استفاده میکنم و بنابراین خودم را دوچرخه سوار حرفه ای نمیدانم چون دوچرخه سواری رشته های مختلف و تخصص های مربوط به خودش رو داره که من از همشون بی نصیبم ولی از این جهت که در شهر از دوچرخه برای تردد استفاده میکنم میتونم بگم که یک #دوچرخه_سوار_شهری حرفه ای هستم.
در این مدت تجارب خوبی رو به دست آوردم که با شما خوانندگان عزیز به اشتراک میگذارم شاید به دردتون بخوره:
- برای دوچرخه سواری شهری انتخاب یک دوچرخه شهری بسیار به شما کمک میکنه بنابراین دوچرخه شهری انتخاب کنید و تهیه کنید، سایز مناسب و مدل مناسب، اگر مسیرتان شیب دار نیست دوچرخه دنده ای همنیاز ندارید و باهزینه خیلی کمتری میتونید دوچرخه تهیه کنید. پیشنهاد من برای شهری مثل تهران دوچرخه سبک، دنده ای و حتی تاشو است. اگر بودجه لازم رادارید از دوچرخه های برقی هم میتونید استفاده کنید و برخلاف خیلی ها که با دوچرخه برقی مخالفند به نظر من برای کسانی که از توان بدنی کمتری برخوردارند بسیار گزینه مناسبی است.
- -دوچرخه تون رو برای سفرهای درون شهری آماده کنید، پیشنهاد من داشتن ترک بند یا سبد جلو است و حمل وسایل مورد نیازتون به وسیله اونها به جای استفاده از کوله پشتی.
- در سفرهای درون شهری هر قدر بیشتر دیده شوید به ایمن ماندنتون کمک میکنه، پس به اندازه ای که امکان اش رو دارید از چراغ و شبرنگ استفاده کنید مخصوصا در شش ماهه دوم که هوا زودتر تاریک میشه
- همیشه قوانین راهنمایی و رانندگی رو رعایت کنید و حواستان به اطرافتون باشه و در هشیاری کامل در شهر رکاب بزنید.
- از هدفون استفاده نکنید ، باید صدای اطرافتون رو به خوبی بشنوید، لا اقل در خیابانهایی که مسیر دوچرخه ندارند از هدفون استفاده نکنید.
- مسیرهای خیلی مستقیم خسته کننده هستند، پیشنهاد میکنم مسیرهای پیچ دار انتخاب کنید و همچنین در فصول گرم از مسیرهای دارای درختان زیاد تردد کنید حتی اگر طول مسیرتون بیشتر میشه این مسیرها لذت بخش تره و کمتر خسته میشید.
- تحت هیچ شرایطی در اتوبانها تردد نکنید مگر اینکه مسیر دوچرخه مخصوص داشته باشند.
