همه ما به دنبال یک «میانبر» برای موفقیت هستیم. امام علی (ع) در نامه ۳۱، دقیقاً همین کار را انجام داده است؛ او ۱۴۰ sample از زندگی را در یک نامه جمع کرده تا ما چرخ را از اول اختراع نکنیم.
اگر بخواهیم این نامه طولانی را در ۳ فرمول طلایی خلاصه کنیم، به این نقشهی راه میرسیم:
امام میفرماید: «من چنان در اخبار گذشتگان نگریستم که گویا با آنها زندگی کردهام.»
خیلی ساده یعنی: عمر ما کوتاهتر از آن است که همه شکستها را خودمان تجربه کنیم.
فرمول: به جای اینکه خودت در چاه بیفتی، نقشهی کسانی که قبلاً افتادهاند را بخوان. مطالعه تاریخ و یادگیری از آدمهای بزرگ، یعنی اضافه کردن صدها سال به طول عمرت.
بسیاری از ما در روابطمان گیج میشویم. امام یک ترازوی جیبی به ما میدهد:
امام میفرماید: «خودت را ميزان ميان خود و ديگران قرار ده.»
خیلی ساده یعنی: هر وقت ندانستی با کسی چطور رفتار کنی، فقط یک لحظه چشمانت را ببند و جایت را با او عوض کن.
فرمول: چیزی که برای خودت نمیپسندی (مثل قضاوت شدن، دروغ شنیدن یا بیاحترامی)، برای دیگران هم نخواه. این سادهترین و قدرتمندترین فرمول برای جذابیت و آرامش اجتماعی است.
دنیا پر از خبرهای بد و استرس است. امام برای اینکه در این طوفانها نشکنیم، یک فرمول سهمرحلهای برای تابآوری میدهد:
امام میفرماید : «با آگاهی زنده شو، با یقین قدرت بگیر و با یاد مرگ در برابر طوفان حوادث رویینتن باش.»
زنده کردن دل با موعظه: (همیشه ورودیهای ذهنت را با حرفهای خوب پر کن).
نیرو بخشیدن با یقین: (باور داشته باش که تهِ این داستان، دست خدا در کار است).
یاد مرگ برای تعادل: (نه برای ترس، بلکه برای اینکه بدانی هیچ غمی همیشگی نیست).
خیلی ساده یعنی: اگر از درون قوی نباشی، کوچکترین لرزشِ دنیا تو را از پا درمیآورد. خودسازی یعنی ساختن یک «پناهگاه درونی» که هیچ حادثهای به آن نفوذ نکند.
نامه ۳۱ مثل یک اپلیکیشن کاربردی است که باید روی گوشیِ قلبتان نصب کنید. امام علی (ع) اینها را برای «نصیحت کردن» ننوشته؛ او اینها را نوشته تا ما «قهرمانِ» داستان زندگی خودمان باشیم.
حضرت علی (ع) خطاب به امام حسن (ع) : «فرزندم، من در تربیت تو شتاب کردم، پیش از آنکه قلبت سخت شود و ذهنت به چیزهای دیگر مشغول گردد.»
سوال؟؟
اگر قرار بود فقط یک جمله از این نامه را روی دیوار اتاقتان بنویسید، کدام بخش را انتخاب میکردید؟
