ایرجی‌پی‌یو یک سرویس بازی ابری برای اجاره کامپیوتر ابری، شبیه به کنسول بازی ابری Shadow ،Paperspace و Vagon است. با ما همراه باشید تا ببینیم AirGPU سرویس بازی ابری مناسبی برای شماست یا نه.
سرویس بازی ابری AirGPU درست شبیه به Paperspace و Vagon است و شما به کمک آن می‌توانید کامپیوتر ابری خودتان را ایجاد کرده و از آن استفاده کنید. این سرویس در سال ۲۰۲۰ تأسیس شده. هدف اینست که تأخیر در بازی ابری را کاهش دهد و بازی‌ها را بدون هرگونه محدودیتی در اختیار کاربران سراسر دنیا قرار دهد.
این سرویس هنوز در نسخه بتاست و ممکن است هر لحظه تغییراتی روی آن اعمال شود. اما فعلاً در سرویس بازی ابری AirGPU به ازای هر ساعت استفاده از کامپیوتر ابری هزینه دریافت می‌شود. این سرویس، ماشین‌های مجازی قدرتمندی دارد که کاربر می‌تواند از میان آن‌ها یکی را انتخاب کند. همه این‌ها به لطف ارائه‌دهنده کامپیوتر ابری این سرویس یعنی خدمات وب آمازون مهیا شده است. AWS یا همان خدمات وب آمازون، زیرساخت AirGPU را پشتیبانی می‌کند که یکی از بهترین زیرساخت‌های ابری جهان را ارائه می‌دهد.
تا به حال کامپیوترهای ابری متفاوتی روی 15 مرکز داده متفاوت در 4 قاره امریکای شمالی، اروپا و آسیا-اقیانوسیه در دسترس قرار گرفته‌اند. AirGPU در امریکای شمالی، نیویورک، لاس وگاس، ویرجینیای شمالی، اوهایو، کالیفرنیای شمالی، Oregon و کانادای مرکزی، در اروپا، دوبلین، فرانکفورت، لندن، پاریس، استکهلم و در آسیا و اقیانوسیه هم بمبئی، سئول، سنگاپور، سیدنی و توکیو را تحت پوشش قرار می‌دهد. AirGPU در حال حاضر کشورهای خاورمیانه را تحت پوشش قرار نمی‌دهد.
هزینه اشتراک AirGPU با سایر سرویس‌های بازی ابری متفاوت است. به جای تهیه اشتراک ماهانه یا سالانه، کاربر در این باید اعتبار بخرد. پس، کاربر پس از خرید و شارژ اعتبارش، می‌تواند مشخصات سخت‌افزاری کامپیوتر خودش را انتخاب کند. پس از آن، هزینه‌ای که از او دریافت می‌شود و از اعتبارش کم می‌شود، بسته به کانفیگ کامپیوتر ابری متفاوت خواهد بود.
برای شروع، ابتدا کاربر باید در این سرویس ثبت نام کند و وارد حساب کاربری خود شود و اعتبارش را افزایش دهد که بسیار آسان است. اگر کاربر بخواهد ماشین ابری خودش را ایجاد کند، باید حتماً پرداخت را انجام داده باشد. برای پرداخت، استفاده از کارت‌های اعتباری PayPal یا Google Pay امکان‌پذیر است. پس از آن، کاربر می‌تواند ماشین مجازی یا کامپیوتر ابری خودش را بسازد که بهترین و بدترین قسمت ماجرا همینجاست.
در حین ایجاد ماشین مجازی، کاربر باید مکان (یا همان location) ماشین مجازی خود را انتخاب کنید. با انتخاب هر کدام از مکان‌ها برای کامپیوتر ابری، سرویس میزان تأخیری را به کاربر نمایش می‌دهد که کار را برایش بسیار آسان می‌کند. پیشنهاد ما به کاربر اینست که نزدیکترین لوکیشن به خودش را انتخاب کند.
پس از آن، کاربر باید یکی از کارت‌های گرافیک را انتخاب کند. همه کارت‌های گرافیک موجود در همه لوکیشن‌ها در دسترس نیستند. با باز کردن لیست، کاربر موجودی کارت‌های گرافیک در مکان‌ها را خواهد دید. در حال حاضر، سه سطح برای کارت‌های گرافیک وجود دارد که تغییرات زیادی روی آن‌ها صورت گرفته. به طور خلاصه، Nvidia Tesla T4 تنها کارت گرافیک با کیفیت 1080p و شبیه به کارت گرافیک Nvidia GeForce GTX 1080 است.
این کارت‌های گرافیک برای بازی با موبایل عالی هستند هرچند که رزولوشن پایین باشد. با انتخاب کارت گرافیک AMD Radeon Pro V520، کاربر عملکردی نزدیک به کنسول بازی ابری Shadow و AMD Radeon RX 5700 XT را تجربه خواهد کرد. بسته به تنظیمات CPU و RAM، کاربر می‌تواند عملکردی بی‌نظیر و نزدیک به عملکرد Shadow یا حتی بالاتر از آن را داشته باشد. کارت گرافیک Nvidia A10G برای اجرای بازی‌های با کیفیت پیشنهاد می‌شود که عملکردی شبیه به کنسول بازی ابری GeForce Now و Nvidia GeForce RTX 3080 دارد. RTX 3080 هم می‌تواند با کیفیت 4K، گیم‌پلی پایدار و باثباتی را به کاربر ارائه دهد.
پس از آن، کاربر می‌تواند تنظیمات CPU و RAM را برای ماشین مجازی خود انتخاب کند. هرچقدر CPU و RAM بهتر باشد، قیمت آن هم بالاتر می‌رود. پس از آن، کاربر باید کیفیت نرخ بیت خود را انتخاب کند که هرچقدر بالاتر باشد، بهتر است. در نهایت، کاربر باید حجم ذخیره داده هارد درایو را انتخاب کند. اینجاست که او می‌تواند سیستم عامل را هم انتخاب کند.
به بخش بد داستان رسیدیم! به جز هزینه‌ای که در ابتدا باید پرداخت شود، کاربر اینجا باید دوباره هزینه‌های اضافه‌ای بپردازد تا کامپیوتر ابری قدرتمند و مطلوب خود را بسازد. بگذارید با یک مثال منظورمان را برایتان شفاف‌تر کنیم. مثلاً کاربر می‌خواهد A10G را داشته باشد و با خودش فکر می‌کند که باید ساعتی 1.35 دلار بپردازد که برای گیم‌پلی 4K فوق‌العاده است. پس، انتخابش می‌کند. اما برای گیم‌پلی 4K به نرخ بیت بالاتری نیاز دارد که باید 0.80 دلار در هر ساعت بپردازد تا کیفیت 4K به خوبی استریم شود. اگر نرخ بیت بالاتر را انتخاب نکند، انتخاب A10G بی‌فایده خواهد بود. مهمتر از همه این‌ها این که کاربر برای ذخیره بازی‌هایش هم به حجم نیاز دارد.
حجم 128گیگابایت برای اکثر کاربران کم است و بیشتر گیمرها به ظرفیت 256GB نیاز دارند. 512 را هم می‌توان انتخاب کرد اما کاربر باید حواسش به این باشد که به ازای حجم انتخابی‌اش هم باید هزینه اضافی پرداخت کند. این هزینه اضافی هم ماهانه 28 دلار است که تقریباً روزی یک دلار می‌شود. پس، مادامی که این ماشین در حساب کاربری کاربر باشد، سرویس به طور خودکار این اعتبار را روزانه از حسابش کم می‌کند.
پس بیایید با نگاهی به ماشین مجازی فرضی کاربر، هزینه‌های آن را جمع بزنیم. تصور کنید کاربر یک A10G را با بالاترین CPU و RAM انتخاب کرده که برای آن هزینه اضافی پرداخته و به نرخ فریم 40 مگابیت بر ثانیه نیاز دارید که برای آن هم باید هزینه اضافی بپردازد. همچنین، ظرفیت 256 گیگابایتی را انتخاب کرده که روزی 50 سنت هم برای آن باید بپردازد و اگر کاربر نسخه ویندوز AirGPU را استفاده کند، مجدداً برای آن هم از اعتبارش کم می‌شود. جمع این‌ها ساعتی 3.90 دلار می‌شود که تقریباً 4 دلار است. اگر کاربر دو ساعت و نیم بازی Modern Warfare را با ماشین مجازی AirGPU تجربه کند، بیش از 10 دلار از اعتبارش مصرف می‌شود که خیلی زیاد است. اینجاست که کاربر ممکن است از این سرویس متنفر شود!
اگر کاربر از کامپیوتری که ساخته، راضی نباشد، می‌تواند حذفش کند و از ابتدا یک کامپیوتر ابری جدید بسازد. کاربر حتی می‌تواند هرچندتا که بخواهد در هر مکانی PC ابری داشته باشد. اما باید حواسش باشد که اعتبارش تمام نشود.
یکی از معایب این سرویس اینست که اگر اعتبار رو به اتمام باشد، سیستم هیچگونه هشداری به کاربر نمی‌دهد. برای همین کاربر باید حواسش باشد چرا که ممکن است ناگهان وسط بازی اعتبارش تمام شود. پس، کاربر باید هر از چندگاهی اعتبارش را بررسی کند. از معایب دیگر این سرویس اینست که کامپیوترهای ابری در لوکیشن نزدیک به کاربر ممکن است تمام شده باشد و کامپیوتری به او نرسد.
همچنین، بزرگترین عیب این سرویس اینست که با پرداخت این مقدار هزینه، باز هم کاربر به هیچ بازی‌ای دسترسی ندارد و تازه باید برای خرید بازی‌ها روی پلتفرم‌های دیگر اقدام کند. این سرویس اینطور عمل می‌کند که انگار یک کامپیوتر گیمینگ در اختیار کاربر قرار داده. عدم وجود اپلیکیشن برای بازی روی گوشی هم از دیگر معایب این سیستم است. اما از آن‌جایی که این سرویس هنوز در نسخه بتاست، امکانش وجود دارد که اپلیکیشن آن هم عرضه شود. راه حل جایگزین فعلی استفاده از اپلیکیشن‌های شخص ثالثی مثل Parsec است. در نهایت، از معایب دیگر این سرویس تنظیمات پیچیده آن است که ممکن است برای کسانی که با کانفیگ کردن سیستم آشنا نباشند، خیلی کار سخت و اذیت‌کننده‌ای باشد.
گیم‌پلی این سرویس همان چیزی است که کاربر انتظارش را دارد، همانی که این سرویس ادعا کرده! اگر لوکیشن نزدیک به کاربر باشد، AirGPU عملکرد خوبی خواهد داشت و تأخیر در ماوس و کیبورد یا کنترلر کم خواهد بود.
پس از پایان بازی، کاربر نباید فراموش کند که به سایت AirGPU رفته و ماشین مجازی را خاموش کند، در غیر‌این‌صورت، اعتبارش هدر می‌رود. کاربر خودش باید حواسش به این مورد باشد چرا که نه پیغام خاموش کردن کامپیوتر ابری را دریافت می‌کند و نه امکان خاموش کردن خودکار ماشین مجازی وجود دارد. پس، باید دستی این کار را انجام دهد.
منبع: PlayPod TV
