از من به همه ی شما نصیحت هیچگاه یک داستان درحال تایپ را نخوانید!
چرا؟؟؟
اگه داستان خودم رو که درگیر و معتاد یکی از این داستان ها شدم رو بگم متوجه می شوید...
من از یه داستان خیلی خوشم اومد. البته کشش این داستان و قلم نویسنده که واقعا فوق العاده بود باعث
قربانی شدن من بدبخت شد. من کلا همه داستان های اون نویسنده رو خونده بودم. چرا "استیگما" رو نمی
خوندم؟ وقتی شروع کردم به خوندن داستان در قسمت 40 سر می کرد و امروز خودم اومدم دیدم شده 143!
قلم این نویسنده به قدر فوق العاده بوده و هست و خواهد بود که هیچ وقت طی این مدت نتونستم از
استیگما دل بکنم. حتی شب های امتحان! این داستان سخت احساساتم رو به چالش کشید و بدجور باهاشون
بازی کرد.
حالا چرا داستان های درحال تایپ را نخوانید؟
چون معمولا نویسندگانی که قلم خوب زده زیر دلشان دنبال تنوع هستند. این نویسنده ما هم انگار دنبال تنوع
بود زد زندگی شخصیت ها رو نابود کرد بعد هم به ریش همه خواننده های بدبختش خندید. از جمله من
بدبخت...
حالا نمی دانم قرار است تحمل کنم تا تمام شود بعد بخوانم یا مثل همیشه به خودم هم نمی توانم تلنگر
بزنم.
