Mahsar
Mahsar
خواندن ۱ دقیقه·۴ سال پیش

موفقيت يا شكست

تا به حال پشت صحنه يك فيلم يا سريال رو ديديد؟ حتما ديديد

براي تصويربرداري يك صحنه بارها فيلم برداري مي كنن و كات ميدن بارها خطا مي كنن و بسيار تمرين و تكرار ميكنن تا بالاخره به نتيجه مطلوب ميرسن و خروجي قابل قبولي رو به سمع و بصر ما ميرسونن.

صحنه هاي زندگي ما فقط يك فرصت برداشت دارند با بازيگره ناشي كه تو بيشتر موقعيت ها باره اوله كه قرار گرفته و اصلا فرصت تمرين نداشته؛ خصوصا وقتي سنمون كمتره اين ناشي بودن بارزتر هم ميشه . خب يه سوال براي من پيش مياد: چه كنشي در مغز ما رخ ميده كه انتظار داريم اولين بار بهترين بار باشيم؟

بدون خطا كردن، بدون زمين خوردن، بدون تجربه داشتن چرا رنج بينظير بودن رو به خودمون تحميل ميكنيم؟

بايد بپذيريم كه يه جاهايي خيلي سخته و از توانمون خارجه يه جاهايي به شدت احمق ميشيم يه جاهايي شانس بهمون رو مياره يه جاهايي رو حدس زده بوديم و آمادگي داشتيم يه جاهايي هوشمند بوديم و ما مجموعه اين فاكتورها و بسياري عوامل ديگه هستيم .

موفقيت يا شكست بيشتر يك تعريف انساني غلط بنظر ميرسه شرايط براي هيچ دو نفري تويه اين دنيا يكسان نيست؛ نبايد رنج موفقيت رو به بشر تحميل كرد؛ و اي كاش ميشد واژه انتظار يك باره از ذهن و زندگي ما پاك ميشد و اونوقت دنيا قطعا جاي راحت تري بود .

براي اين فرصت يكباره زندگي كردن جدي بودن عاقلانن به نظر نميرسه .

مهسار
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید