پشیمون !
سِـزامـه دوری و بی اعتنـائی
می دونم ، گم شدم توُ خلوتِ تو !
نمی خواستم به این زودی نباشم !
خـدا لعنت کنه قلبِ حسـودو !
چشـام روی حقیقت کور بـودو
تو رو زندونی دستام می خواستم
نفهمیـدم به جـای زنِ عاشق
شدم جلادِ احساس تو ... کم کم
واسـه آرامشِ قلـبِ مریضم
کشیدم پای طوفـانو به خونه !
ندیـدم لذت پـروانـه بودن
به پروازه ... به لمسِ آسمونه !
پریشونم ، عـزیزِ بی گناهـم !
اگه ، بالِ ظریفت رو شکـستم !
اگه با ادعـای عشق و خـوبی
به پات زنجیرِ تنهائی رو بستم !
پشیمونم ، پشیمونم ، پشیمون
اگه لب خنده هاتو غصه کشته !
اگه توُ قابِ اشک آلود چشمات
فقط عکس من و دیوار و مُشته !
