یا گلوفته و یا آزربه (نام علمی: Thymes)
سرده‌ای از تیره نعناعیان است. گیاهی کوهی است که بوی تند و خاکی دارد.
آویشن حدود ۳۵۰ گونه دارد. در ایران ۱۴ گونه گیاه معطر و چند ساله دارد. این سرده به مرزنگوش بسیار نزدیک است و در مناطق کوهستانی می‌روید.
در برخی از مناطق ایران به آویشن، اوشوم می‌گویند.
این گیاه مصارف غذایی، دارویی و زینتی دارد. گل، برگ و روغن آویشن برای درمان طیف وسیعی از علائم و بیماری‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این موارد شامل اسهال، معده درد، آرتریت و گلو درد است. اویشن حاوی مواد شیمیایی است که در درمان عفونت باکتریایی و قارچی بسیار موثر هستند. از این رو اویشن را برای درمان عفونت واژن نیز می‌توان مصرف کرد.
به صورت خشک شده و پودر در غذاها و خوراک‌ها، انواع دمنوش و چای برای درمان سرماخوردگی و گرفتگی راه‌های هوایی و در طب سنتی به عنوان دارو استفاده می‌شود. آویشن خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارد و می‌تواند به تسکین عفونت‌های باکتریایی و قارچی کمک کند.
مزاج شناسی تاریخچه‌ای دیرینه در ایران دارد. بسیاری افراد با شناخت طبع خود، غذاهای مشکل ساز را از سبد غذایی خود حذف می‌کنند.
طبع آویشن گرم و خشک است و مصرف بیش از اندازه آن برای افراد صفراوی توصیه نمی‌شود.
طعم آویشن: معطر و کمی تند
🌿انواع آویشن
▫آویشن اوراسیایی
▫آویشن پشمی
▫آویشن خزنده
▫آویشن زیره‌ای
▫آویشن لیمویی
▫آویشن معمولی
▫آویشن مورودر
▫سوسنبر
▫ثومون
▫آویشن دنایی
▫آویشن شیرازی
