ما تو جامعه ای بزرگ شدیم که بیشتر آدما و البته قدیمی ترها به مصلحت و تقدیر و حالا خدا خواسته و نمیشه کاریش کرد اعتقاد دارن!
نمیگم خودم اعتقاد ندارم ولی به کارما بیشتر از هر چیزی اعتقاد دارم. یعنی اعتقاد دارم وقتی یه کاری در حق کسی میکنی، حالا چه درست چه نادرست، همون اتفاق تو زندگی خودتم میفته...
حتی خود خدا هم تو این مورد موافقه که هر کاری که در حق یکی کردی باید تو زندگی خودت بیفته!
واسه من خیلی پیش اومده تا حالا اومدم یکی رو قضاوت کردم و گفتم فلانی چرا اون کارو کرد، یا فلانی چرا اینطوریه؟ حالا نمیگم در کسری از ثانیه ولی بالاخره تو شرایط اون فرد قرار گرفتم و دقیقا همون کار رو کردم...و باز هم یکسری بودن که منو قضاوت کردن! نمیدونم این چرخه باطله یا چرخه حق ولی هر چی هست خیلی باحاله! باحال از این جهت که بهت میفهمونه به هیچ عنوان و تحت هیچ شرایطی برتر از شخص دیگه ای نیستی، حالا هر کسی که میخوای باش!
