به نام او
زندگی من همچو تخته چوپی پشت کمد انبوه از ظرف و ظروف می باشد. آن تخته مالک صد ها خراش با چاقو است. خراش هایی که روی زندگی من هم نشسته اند.
درد هایی که تحمل کردم، شکست هایی که ...
من هم همانند تخته خراش هایی دارم.
خراش هایی زبر و داغ که هنوز از زندگی ام پاک نشده اند!
متنی کوتاه
