نام علمی این پرنده زیبا و پرطرفدار Taeniopygia guttata است. در نگاه اول، ما با شنیدن این کلمه به یاد فنچ راه راه یا همان زبرا می افتیم.
مانند گورخر که معنی کلمه زبرا (zebra) است، فنچ زبرا نیز به نوعی فنچ گورخری نامیده می شود.
جوجه‌ها نیز معمولاً شبیه رنگ پدر و مادرشان هستند و گاهی نیز ممکن است با رنگ آنها اختلاف داشته باشند. نوک جوجه‌های درون لانه و آن دسته که هنوز دانه خور نشده و نابالغ‌اند خاکستری هستند که در برخی جاها با رنگ سفید کامل شده است و به تدریج رنگ منقار آنها روشن تر می شود و به اصطلاح نوک دورنگ می شوند.
این اختلاف‌ها به علت جفت‌گیری‌های مختلف بین انواع مختلف فنچ‌ها در یک مکان خاص که آنها در کنار هم نگهداری می‌شوند مثل پرنده فروشی ها، سالن های تجاری و خانگی و دیگر مکان های پرورش پرنده بروز می‌کند
رنگ گونه و تغییرات عمده در رنگ پرهای فنچ نر از دو ماهگی ظاهر می‌شوند. در برخی گونه‌های دیگر، فنچ نر و فنچ ماده کاملاً شبیه به هم بوده و امکان تعیین جنسیت آنها مشکل است.
برای مثال در فنچ طلایی علائم چندانی برای تشخیص نر و ماده وجود ندارد ولی به میزان زیادی می‌توان جنس پرنده را با بازرسی مخرج آن تعیین کرد و رنگ آن در پرنده نر به رنگ روشن و در پرنده ماده به رنگ تیره تا مشکی است.
فنچ‌های نابالغ رنگ‌شان تیره‌تر از فنچ‌های بالغ است. فقط در حالی که رنگ پرهای فنچ‌ها تیره‌تر است، می‌توان به سن تقریبی آنها پی برد. فنچ‌ها در سن سه ماهگی دارای پرهای کامل شده و جثه آنها همانند جثه بزرگ دارد و به تدریج امادگی کامل برای جفتگیری و تکثیر را پیدا میکنند.
لانه‌گذاری
یک جفت فنچ هنگامی که می‌خواهند لانه‌سازی کنند رفتاری مبنی بر آماده شدن برای تخمگذاری را از خود نشان می‌دهند، به این صورت که به شدت شروع به جمع‌آوری هر آنچه به کارشان بیاید برای لانه‌سازی میکنند.
گرچه در برخی نوشته ها گفته شده بهتر است در این دوران کاغذ تکه‌تکه شده و پوشال یا شاخه‌های کوچک مثل چوب جارو یا برگ در اختیار آنها قرار داده شود، اما تجربه افرادی که با گونه های مختلف فنچ کار کرده اند متفاوت است؛ به گونه ای که برخی پنبه دانه را برای رنده مناسب می دانند و برخی ممکن است پنبه در قفس بگذارند. در واقع نمی توان یک توصیه کلی در این مورد تجویز کرد.
در کل لانه همیشه باید در بالاترین قسمت گوشه قفس قرار بگیرد و باید مقابل ظرف غذا و در فاصله نزدیک و معمولا از چوبی که برای نشستن پرنده‌ها در نظر گرفته شده باشد. در مورد پرورش پرنده این موضوع که پرنده خود به لانه بپردازد صدق نمی کند و لانه اماده و مناسب پرنده باید در دسترس باشد. مثلاً در نوع زبرا از لانه های فلزی استفاده می شود در حالیکه در نوع انگلیسی از لانه روباز و یا همان لانه قناری استفاده می شود.
معمولاً فنچ ماده در هر دوره بین ۲ تا ۷ تخم می‌گذارد که تعداد تخم‌ها با تغذیه رابطه مستقیم دارند. گاهی با رسیدگی بیشتر به آنها تعداد تخم های بیشتر می شوند. اما بیشتر اوقات همه تخم‌ها تبدیل به جوجه نمی‌شوند. یکی از دلایل آن ممکن است اندازه نامناسب و شرایط لانه باشد. گرچه به اشتباه با افراط در اضافه کردن مواردی چون AD3E انتظار بهره وری بیشتر داریم، اما واقعیت این است که شرایط هر دو پرنده، نور، گردش هوا، تغذیه، رعایت بهداشت محیط ، وضعیت صدا در محیط پرنده، آب تمیز و … مربوط است.
اما این ایده که” هرچه به پرنده‌هایتان بیشتر برسید تعداد بیشتری از تخم‌ها جوجه می‌شوند” همیشه صدق نمی کند با این توصیه که یادمان نرود پرندگان به عنوان موجودات زیبای طبیعت را به استثمار امیال خود نکشیم و برخوردی نامهربان نداشته باشیم. این پرندگان زیبا شایسته زیست طبیعی هستند و نباید بیش از اندازه و ظرفیت وجودی آنها از آنان کار کشید.
در کتابی با نام فنچ زبرا، ترکیبی از مطالعات میدانی و آزمایشگاهی که توسط ریچارد زان استاد دانشگاه کوئینزلند استرالیا در سال 1996 توسط انتشارات دانشگاه اکسفورد به چاپ رسیده است، این نویسنده فقید که به خاطر مطالعه بر روی گونه فنچ معروف است سعی کرده تا با مطالعه دقیق در مورد این گونه از پرندگان، تمامی زوایای زیست این موجود را بررسی نماید.
اطلاعات بیشتر در مورد این کتاب را از اینجا بخوانید.<br/>
برای مطالعه بیشتر به سایت کرمینو مراجعه کنید.
