همه ما در برخورد با انسان هایی که اغلب مواقع صفات بدی را به آن ها نسبت می دهیم به این که چگونه در برابر رفتار دیگر صبور باشیم فکر می کنیم. مخصوصا اگر از کوره در رفته باشیم و این مسئله موجب شرمندگی ما شده باشد اغلب دوست داریم به عقب برگردیم و صبر بیشتری پیشه کنیم با ممکن است برخی از انسان ها را تحمل ناپذیر بدانیم ولی باید ساعات زیادی را در کنارشان سپری کنیم. چه طور می توان همه این کارها را بدون دیوانه شدن انجام داد؟
حتما مقاله های زیادی تحت عنوان صبر در برابر مشکلات خوانده اید. شاید حتی به صبر در برابر انسان ها باور نداشته باشید و معتقد باشید کاری بیهوده است و تنها منجر به پرروتر شدن فرد خاطی می شود. دست نگه دارید! صبور بودن به معنای مظلوم بودن نیست. این تصویر اشتباه را از ذهنتان پاک کنید و همه کهن الگوهایی که تا کنون به شما توصیه کرده اند که انسان ها را تحمل کنید حتی اگر همه عزیزانتان را از شما گرفتند و خودتان را بیچاره کردند، دور بریزید. شما وظیفه اصلاح اجتماع را به دوش نمی کشید ولی وظیفه اصلاح زندگی تان را چرا.
این که مرز صبور بودن و مظلوم واقع شدن کجاست را خودتان تشخیص می دهید. به طور قطع شما نباید در برابر کسی که هر روز پولتان را می دزدد، صبر پیشه کنید. این حرکتی است که حتی یک بارش هم شما را به کلانتری و شکایت می کشاند. ولی در برابر کسی که بی اختیار تیک عصبی دارد و پایش را تکان می دهد بهتر است صبور باشید.
به طور کلی صبر به معنای نشان ندادن واکنش نیست. بلکه به این معناست که شما واکنشتان را تحت کنترل قرار بدهید و خودتان را به دست خشم و از کوره در رفتن نسپارید. شاید در جواب کسی که با یک شوخی نا به جا شما را آزار داده بتوانید با او شوخی کرده و از این طریق بفهمانید که کار ناخوشایندی انجام داده است. این در حالی است که از کوره در رفتنتان شما را مجددا در جایگاه فرد ضعیف قرار خواهد داد.
برای خواندن ادامه مطلب کلیک کنید.
