با آی وی اف، ناباروری را درمان کنید!
ناباروری، اگرچه اغلب در مورد آن صحبت نمی شود اما شایع است.
تخمین زده می شود که از هر هشت زوج یک زوج برای باردار شدن مشکل دارد.
ناباروری تقریباً در تمام فرهنگ ها و جوامع به عنوان یک مشکل تلقی می شود.
ناباروری به عنوان "ناتوانی در باردار شدن پس از 12 ماه رابطه جنسی منظم و محافظت نشده یا اختلال در توانایی فرد برای تولید مثل " تعریف می شود.
تجربه ناباروری و درمان های آن بسیار استرس زا است و می تواند در بسیاری از جنبه های زندگی از جمله کار، خانواده و روابط تداخل ایجاد کند.
لقاح آزمایشگاهی (IVF) مجموعه پیچیده ای از روش ها است که برای کمک به باروری یا جلوگیری از مشکلات ژنتیکی و کمک به بچه دار شدن استفاده می شود.
در طی IVF، تخمک های بالغ از تخمدان ها جمع آوری (بازیابی) شده و توسط اسپرم در آزمایشگاه بارور می شوند.
سپس تخمک بارور شده به رحم منتقل می شود.
یک دوره کامل IVF حدود سه هفته طول می کشد.
گاهی اوقات این مراحل به بخش‌های مختلفی تقسیم می‌شوند و فرآیند ممکن است طولانی‌تر شود.
ای وی اف، موثرترین نوع فناوری کمک باروری است.
فرآیند IVF چیست؟
اولین قدم در IVF مصرف داروهای باروری به مدت چند ماه است تا به تخمدان شما کمک کند تا چندین تخمک بالغ و آماده برای لقاح تولید کند.
به این عمل القای تخمک گذاری می گویند.
ممکن است به طور منظم سونوگرافی یا آزمایش خون انجام دهید تا سطح هورمون خود را اندازه گیری کرده و میزان تولید تخمک خود را پیگیری کنید.
هنگامی که تخمدان های شما به اندازه کافی تخمک بالغ تولید کردند، پزشک تخمک ها را از بدن شما خارج می کند (به این عمل بازیابی تخمک گفته می شود).
بازیابی تخمک یک روش جراحی جزئی است که در مطب پزشک یا در کلینیک باروری انجام می شود.
شما دارویی دریافت خواهید کرد تا به شما کمک کند در طول عمل آرام و راحت باشید.
با استفاده از سونوگرافی برای دیدن داخل بدن، پزشک یک لوله نازک و توخالی را از طریق واژن شما وارد تخمدان و فولیکول‌های نگهدارنده تخمک می‌کند. سوزن به یک دستگاه مکنده متصل است که به آرامی تخمک ها را از هر فولیکول بیرون می کشد.
در آزمایشگاه، تخمک‌های شما با سلول‌های اسپرم شریک یا اهداکننده مخلوط می‌شوند.
تخمک و اسپرم با هم در ظرف مخصوصی ذخیره می شوند و لقاح اتفاق می افتد.
برای اسپرم هایی که تحرک کمتری دارند ، ممکن است مستقیماً به تخمک ها تزریق شوند تا لقاح را تقویت کنند.
هنگامی که سلول های تخم های بارور شده تقسیم می شوند و به جنین تبدیل می شوند، افرادی که در آزمایشگاه کار می کنند پیشرفت را زیر نظر دارند.
حدود 3-5 روز پس از بازیابی تخمک، 1 یا چند جنین در رحم شما قرار می گیرد (به این انتقال جنین گفته می شود).
پزشک یک لوله نازک را از طریق دهانه رحم به داخل رحم می‌کشد و جنین را مستقیماً از طریق لوله وارد رحم می‌کند.
بارداری در صورتی اتفاق می افتد که هر یک از جنین ها به پوشش رحم شما بچسبد.
انتقال جنین معمولاً دردناک نیست.
روز بعد از انتقال می توانید به فعالیت های عادی خود بازگردید.
همچنین ممکن است در 8 تا 10 هفته اول پس از انتقال جنین، قرص مصرف کنید یا هورمونی به نام پروژسترون را روزانه تزریق کنید.
هورمون ها زنده ماندن جنین را در رحم شما آسان تر می کنند.
عوارض IVF چیست؟
مانند همه داروها و روش های پزشکی، IVF دارای برخی خطرات و عوارض جانبی احتمالی است.
این شامل:
پزشک شما می تواند در مورد هرگونه سوال یا نگرانی در مورد خطرات و عوارض جانبی درمان ناباروری با IVF با شما صحبت کند.
به طور معمول، تخمک و اسپرم در داخل بدن زن بارور می شوند.
اگر تخمک بارور شده به دیواره رحم بچسبد و به رشد خود ادامه دهد، حدود 9 ماه بعد نوزاد متولد می شود.
به این فرآیند لقاح طبیعی یا بدون کمک گفته می شود.
ای وی اف، نوعی فناوری کمک باروری است.
این بدان معناست که از تکنیک های پزشکی ویژه برای کمک به باردار شدن استفاده می شود.
درمان ناباروری با روشIVF ، یکی از بهترین روش ها برای درمان ناباروری است.
خطرات IVF چیست؟
مهم است به خاطر داشته باشید که با IVF خطر باردار نشدن وجود دارد که می تواند ناراحت کننده و از نظر احساسی دردناک باشد.
خطرات پزشکی شامل تحریک بیش از حد تخمدان ها است که می تواند جدی باشد.
این به عنوان "سندرم تحریک بیش از حد تخمدان" شناخته می شود.
همه حاملگی ها دارای خطر عوارض هستند.
عوامل زیادی وجود دارد که ممکن است خطر ابتلا به عوارض بارداری را افزایش دهد، از جمله :
زنانی که از طریق IVF باردار می شوند بیشتر در طول بارداری خود این عوارض را تجربه می کنند:
خطر عوارض به وضعیت خود شما بستگی دارد.
قبل از شروع درمان باید در مورد خطرات و مزایای انجام IVF با پزشک خود صحبت کنید.
استرس و حمایت عاطفی
بسیاری از زوج ها در اولین چرخه IVF خود موفق نیستند .
ممکن است به چند دوره درمان نیاز داشته باشید و برخی از زوج ها اصلا باردار نمی شوند.
شما یا شریک زندگیتان ممکن است داروهای هورمونی دریافت کنید که می تواند بر خلق و خوی شما تأثیر بگذارد و به طور بالقوه بر روابط عاطفی و جنسی شما تأثیر بگذارد.
قبل از شروع درمان به شما مشاوره داده می شود.
دلایل استفاده از IVF چیست؟
ای وی اف،برای درمان ناباروری و برخی مشکلات ژنتیکی استفاده می شود.
ممکن است به دلایل مختلفی به استفاده از IVF فکر کنید، از جمله اینکه آیا شما یا شریک زندگیتان دارای موارد زیر است:
برخی از افراد ممکن است استفاده از اسپرم یا تخمک اهداکننده را انتخاب کنند.
به عنوان مثال، اگر زوجی در معرض خطر انتقال یک اختلال ژنتیکی جدی به فرزندان خود هستند، ممکن است به آنها توصیه شود که از اسپرم اهداکننده یا تخمک اهداکننده استفاده کنند.
افراد مبتلا به سرطان گاهی اوقات می توانند تخمک ها یا اسپرم های سالم خود را قبل از شروع درمان سرطان منجمد کنند که می تواند به باروری آنها آسیب برساند.
این تخمک ها یا اسپرم ها را می توان پس از پایان درمان سرطان در IVF استفاده کرد.
سن مادر
هر چه جوانتر باشید، احتمال بارداری و به دنیا آوردن نوزاد سالم با استفاده از تخمک های خودتان در طی IVF بیشتر می شود.
به زنان 41 ساله و بالاتر اغلب توصیه می شود که از تخمک های اهدا کننده در طول IVF استفاده کنند تا شانس موفقیت را افزایش دهند.
همه جنین ها در فرآیند رشد زنده نمی مانند.
میزان موفقیت برای زنانی که قبلا چندین بار از IVF استفاده کرده اند اما باردار نشده اند کمتر است.
علت ناباروری
داشتن یک منبع طبیعی تخمک شانس شما را برای باردار شدن با استفاده از IVF افزایش می دهد.
زنانی که آندومتریوز شدید دارند کمتر احتمال دارد با استفاده از IVF باردار شوند.
عوامل سبک زندگی
سیگار کشیدن می تواند شانس موفقیت زنان با استفاده از IVF را تا 50 درصد کاهش دهد.
چاقی می تواند شانس باردار شدن شما را کاهش دهد.
استفاده از الکل، کافئین بیش از حد و برخی داروها نیز می تواند مضر باشد.
با پزشک خود در مورد هر عاملی که ممکن است بر شانس بارداری موفق شما تأثیر بگذارد صحبت کنید.
